۱۳۹۹/۰۲/۲۱
سارا گرزین
کارشناس ارشد مدیریت فناوری اطلاعات
◾️این روزها، شیوع کرونا، زندگی بسیاری از انسان ها را تحت تاثیر قرار داده است. علاوه بر تاثیرات خود بیماری بر سلامتی و میزان مرگ و میر انسان ها، آن چه که شرایط را برای دولت‌ها و جوامع پیچیده‌تر می‌کند، تبعات گسترش بیماری چه در زمان شیوع و چه پس از آن بر روان، اقتصاد و دیگر ابعاد جامعه است.
22 فروردین ماه، پیامکی از وزارت بهداشت به اکثر ایرانیان ارسال شد که در آن ذکر شده بود، در صورت مشاهده هرگونه همسر یا کودک آزاری میتوانند با خط ۱۲۳ که شماره اورژانس اجتماعی می باشد، تماس گیرند. شاید ارسال این پیامک در میان توصیه های بهداشتی عجیب به نظر برسد اما حقیقت آن است که اکثر دولت های دنیا نسبت به عامل دیگری نیز گوش به زنگ شده اند که کارشناسان و سازمان های بین المللی مدتی است نسبت به وقوع آن هشدار میدهند. آن عامل افزایش آمار خشونت در جامعه می باشد. تا آنجا که مدیر کل دفتر آسیب های اجتماعی بهزیستی کشور از افزایش تماس ها با اورژانس اجتماعی در یک ماه اخیر خبر داده که این افزایش تماس ها به معنی بیشتر شدن کودک یا همسرآزاری می باشد.
در ابتدا شاید نتوان رابطه مستقیمی میان شیوع یک بیماری و افزایش خشونت یافت اما در حقیقت زمانی که یک بیماری موجب بسته شدن کسب و کارها و خارج کردن روال زندگی افراد از مسیر عادی می شود، افزایش تنش های روانی را نیز به دنبال دارد و از آنجا که خشونت تنها محدود به خشونت فیزیکی نمی شود و بعد فاحشی از آن خشونت روانی می باشد، دامنه گسترده ای از خانواده ها و اعضای آن ها را در بر میگیرد.
پدر و مادری که با فشار اقتصادی به دلیل بسته شدن کسب و کارها مواجه شده یا حتی مجبور است به جای کار کردن در محل کار در خانه و با تمرکز کمتر کار کنند و فرزندانی که به دلیل تعطیلی مدارس به طور تمام وقت در خانه هستند و نمیتوانند خود را سرگرم کنند یا تعامل کاملی با والدین خود ندارد و متقابلا والدین هم نمیتوانند با آن ها برای شریک شدن در کارهای خانه همراهی کنند؛ همه و همه بستری را برای بروز خشونت و تنش ها فراهم میکنند. علاوه بر این ها به دلیل اضافه شدن امر ضدعفونی منزل نیز کارهای مربوط به منزب بیش از گذشته شده و فشار قرنطینه را بخصوص برای زنان که در جامعه ایران سهم اعظم کار خانگی را بدوش دارند بیشتر کرده است. در بحث خشونت میتوان گفت معمولا اقشار ضعیف جامعه مانند سالمندان ، معلولان و کودکان و زنان، بیشتر در معرض آسیب قرار دارند و هنگامی که تنش ها و به خصوص تنش های حاصل از بحران اقتصادی بر روی افراد خانواده وجود داشته باشد، میتواند شرایط را بدتر از گذشته کند. با توجه به گزارش جمعیت امام علی، بروز خشونت در خانواده های حاشیه نشین ملموس تر است. خانواده هایی که پدر اعتیاد دارد و همسر و فرزندان کار میکنند و در شرایط حاضر مدت زمان بیشتری در خانه هستند و بستر اعمال خشونت در انها فراهم تر است.
حقیقت آن است که در چنین وضعیتی، پتانسیل اعمال خشونت بسیار افزایش یافته و این نیازمند آگاهی بیشتر خانواده ها از چگونگی رفتار در قرنطینه و افزایش درک متقابل نسبت به اعضای خانواده است. علاوه بر آن، نیازمند افزایش سازوکار های حمایتی توسط دولت جهت جلوگیری از بروز خشونت چه در زمان گسترش بیماری و قرنطینه و چه پس از آن است.
◾️نشریه و پادکست آذر، انجمن اسلامی دانشجویان پیشرو دانشگاه تربیت مدرس
