خداوند در آیه 134 سوره آلعمران در مورد اهمیت بخشش میفرماید:
"آنان که در گشایش و تنگدستی انفاق میکنند و خشم خود را فرو میبرند و از [خطاهای] مردم در میگذرند و خداوند نیکوکاران را دوست دارد."
بخشیدن دیگران
کینه و نفرت بزرگترین دلیل بیماری و مانع بزرگی در راه رسیدن به موفقیت است. وقتی کسی را به خاطر بدی که در گذشته به شما کرده نمیبخشید و از او کینه به دل میگیرید، مانند این است که خودتان زهر بنوشید و انتظار داشته باشید که فرد دیگری بمیرد. در حقیقت عفو و بخشش باعث رها شدن از احساسات منفی و رسیدن به آرامش، شادی و خوشبختی میشود. بخشش واقعی می تواند همه گناهان و ترسها را شفا دهد. بخشیدن به معنای رها کردن است و هرگز به معنای دوباره ارتباط برقرارکردن با طرف مقابل نیست! حتی لازم نیست به طرف مقابل بگویید که او را بخشیدهاید. رفتار دیگران و سخنانی که بر زبان میآورند خارج از کنترل شماست ولی این خود شما هستید که عکسالعمل خود را در مقابل رفتار دیگران و سخنان ایشان انتخاب میکنید. درحقیقت خودتان هستید که تصمیم میگیرید رنجیده خاطر بشوید یا نه! اگر به راحتی ناراحت میشوید نشانی از ضعف در شخصیت شماست که بهتر است آن را برطرف کنید. انسانهای قدرتمند بر احساسات خویش تسلط دارند و هرگز کنترل احساس خود را به دست دیگران نمیدهند.