اسباب بازی برای کودکان یک نوع غذای روح و روان است.و یکی از نیازهای حیاتی و واقعی کودک است و اصلا بخشی از زندگی او با اسباب بازی تعریف می شود.که پدر علم روان شناسی ژان پیاره راجب به انواع اسباب بازی صحبت کرده است.میتوان گفت که وقتی کودک بازی می کند، خصوصا وقتی از اسباب بازی استفاده می کند.یک سری از جنبه های فکری و مغزی و آموزشی خودش را تقویت می کند.و بازی سبب می شود که فعالیت های مختلف حرکت روانی و ذهن شناختی کودک گسترش پیدا کند و به تکامل برسد. بنابراین وجود اسباب بازی لازم و ضروری برای مراحل رشد سالم کودک می باشد.
بخشی از اسباب بازی ها جنبه تجاری دارد و پدر و مادرها فکر می کنند که اسباب بازی فقط سرگرم کننده باشد کافی است. البته که این طور باید باشد . اما یک اسباب بازی خوب برای اینکه کمک کند و ویژگی های دیگری هم باید داشته باشد. پس توجه کنید که هر چیزی رو به عنوان اسباب بازی برای کودک تان نخرید.
اولین ویژگی این است که اسباب بازی متناسب سن و توانایی ذهنی و رشدی او باشد تا کودک با اسباب بازی ارتباط برقرار کند.برای مثال: یک کودک 6 تا 18 ماهه برای این که بتواند دست ورزی کند به اسباب بازی نیاز دارد.او باید بتواند اسباب بازی را با انگشتانش بگیرد و از آن جا که دارد دندان در می آورد، دوست دارد اسباب بازی را در دهانش بگذارد. پس اسباب بازی این کودک باید نرم، قابل شست و شو و نشکن باشد و نوک تیز، لبه دار و فلزی نداشته باشد. از حدود 13 ماهگی تا 3 سالگی از آن جا که حس دیداری بچه ها در حال رشد است هر چیزی برای او یک دنیای جدید است و می خواهد محیط را بشناسد پس باید حتما اسباب بازی های رنگی برای او تهیه شود. در واقع هر قدر رنگ در اسباب بازی به کار رفته باشد، برای کودکان جذاب و برای سن آن ها مناسب است.
مثلا در سن 4 یا 5 سالگی می توانیم کودک را با کتاب های رنگی و قابل شست و شو آشنا کنیم. کودک در این کتاب ها داستان های ساده ای را بازی می کند و شکل های آن را می بیند.
ویژگی دوم این است که اسباب بازی باید به کودک کمک کند تا کودک بتواند حرکت و تفکر کند. این دو فاکتور مهم یعنی حرکت و تفکر را همزمان باید اسباب بازی داشته باشد.مثلا زمانی که کودک می خواهد حرکت کردن را شروع کند، اسباب بازی باید این کمک را به او کند، که او بتواند اسباب بازی را بگیرد و با آن راه برود. برای مثال می توانیم به اسباب بازی های نسل گذشته نام ببریم که یکی از آن ها روروئک بود که امروز مدل های مختلف آن را در بازار می بینیم در انواع مدل و شکل های مختلف حیوانات است. این اسباب بازی ترمز دارد، آرام حرکت می کند و در عین حالی که کودک زمین نمیخورد به فکر میافتد که این وسیله را هدایت کند و به حرکت وا دارد.هدایت کردن یک وسیله برای کودک نوپا یک تفکر محسوب می شود.در دل این تفکر مبارزه با ناتوانی هم وجود دارد.
***به امید سربلندی و عزت فرزندان ایران زمین