سبک فرزندپروری شیوه ای است که آگاهانه یا نا آگاهانه برای تربیت فرزندانمان در پیش می‌گیریم. بعضی از این سبک ها با عناوین زیر شناخته می‌شوند:
سبک دیکتاتوری و قدرت‌طلبی
سبک آسان گیر
سبک دموکراتیک یا مشارکتی
سبک دیکتاتوری
در این سبک فرزندپروری والدین قواعد و انتظارات خشکی را می‌گذارند و به طور سخت و جدی آنها را اعمال میکنند این والدین انتظار و تقاضای فرمانبرداری بی چون و چرا از جانب کودک را دارند. این نوع خانواده ها به ویژه برای نوجوانان که میخواهند طبق خواسته خود عمل کنند. مشکل ساز است. کودکان این والدین از نظر رفتاری اغلب بد قلق و تحریک پذیرند و روحیه ای بی ثبات و ناراضی و آسیب پذیر دارند.
سبک آسان گیر
در سبک آسان گیر والدین به خواسته‌ها و نیازهای کودکان شان خیلی اهمیت می دهند. آنها معمولاً اصول و قواعد زیادی برای فرزندانشان ندارند آن گونه که در فرهنگ عامه می‌گویند با (دل فرزندانشان راه می آیند) و هیچ روش انضباطی مشخص و روشنی ندارند در واقع در این خانواده‌ها گاهی مرز بین والدین و کودک از یکدیگر قابل تشخیص نمیباشد بزرگتر و راهنمایی وجود ندارد و روابط والد-کودک به سوی هرج و مرج می‌رود کودکان والدین سهل گیر عموما دارای رفتار های پرخاشگرانه و تکانشی هستند. این کودکان اغلب دارای پیشرفت اندک، سرکش و سلطه جویند.
سبک مشارکتی یا مقتدرانه – دموکراتیک-
در سبک دموکراتیک والدین قوانین و انتظارات روشنی را برای کودکان وضع می‌کند و با کودک راجع به این قوانین مذاکره میکنند. آنها دیدگاه کودک را می‌شناسند و برای تربیت فرزندان شان هم از قدرت و هم از منطق خود استفاده میکنند.پژوهش‌های قابل ملاحظه‌ای در فرزندپروری نشان داده‌اند که فرزندان این سیستم متعادل، خانوادگی از نظر هیجانی سالم تر شاداب تر و در زندگی و مدرسه موفق ترند. کودکان والدین دارای سبک دموکراتیک رفتاری با نشاط تر و دوستانه تر از خود نشان می‌دهند این کودکان اغلب متکی به خود و سر حال بوده. بسیار خوب با فشار مقابله میکنند و به دنبال پیشرفت هستند.
ویژگی های خانواده های مقتدرانه
1- همه افراد خانواده به تناسب موقعیت و رشد خود حق دخالت در اداره امور خانه و اظهار نظر درباره مسائل مختلف را دارند.
2- همه اعضای خانواده می توانند در انتخاب هدف های زندگی خانوادگی، در تعیین روش های مناسب، در تقسیم درآمد خانواده و مخارج خانه و طرز زندگی اظهار نظر کنند.
3- در خانواده تقسیم کار به عمل می آید و هر یک به تناسب توان خود مسئولیت انجام امور را برعهده دارد.
4- اعضای خانواده در انجام امور محوله احساس مسئولیت میکنند.
5- اعضای خانواده نسبت به یکدیگر احترام می گذارند و شخصیت کودکان در خانواده مورد احترام است.
6- بزرگترها در هر مورد کوشش میکنند تا کوچکترها را متوجه آثار اعمال خود سازند.
7- کودکان به موقع از محبت والدین بهره مند می‌شوند.
8- کودکان مشکلات خود را با والدین در میان می‌گذارند.
برای اینکه برای فرزندانمان فضای مثبتی ایجاد کنیم لازم است:
1- با فرزند خویش زمان‌هایی برای بازی و تفریح داشته باشید.
2- به کودک برای انجام کارهای خانه نقش و مسئولیت دهید.
3- مفهوم دوستت دارم را به کودک انتقال دهید.
4- قوانین و آداب خانوادگی را حفظ کنید.
5- سنت ها و رسوم خانوادگی را حفظ کنید.
شما می توانید برای مطالعه بیشتر در مورد ترفندهای تربیت فرزند به مجله توپ مارکت مراجعه نمایید.
منبع:
قهاری، ساناز، 1399. تکنیک‌های فرزند پروری خلاق، انتشارات پندار قلم
