زندگی پر است از فراز و نشیب‌هایی که بعضا ناخواسته و بدون علاقه ما جلوی راهمون سبز میشن و مشکلاتی را چه در زندگی و چه در راه تربیت فرزند برای ما به وجود میارن. اما این ما هستیم که میتونیم این مسائل رو برای خودمون تبدیل به فرصت یا تهدید کنیم؟ این موضوع مهمیه که نگاه ما در این برهه بحرانی از زندگی چه شکلیه ؟ این نگاه ما به مسائل هست که اونا رو برای ما سخت یا آسون نشون میده.
میگن یه شرکتی که در کار تولید کفش بود برای بازاریابی محصولاتش نماینده‌ای رو اعزام کرد به یکی از کشورهای فقیر آفریقایی. که بررسی کنه آیا اونجا بازاری برای شرکت وجود داره یا نه. اون نماینده رفت بعد از دو سه ماه بررسی یک نامه‌ای به مدیر عامل نوشت که آقا اینجا اصلا بازار خوبی نیست مردم این شهرها هیچکدوم کفش پاشون نیست. گذشت. بعد از چند ماه، نماینده دیگه‌ای رو اعزام کردند. او هم بررسی‌هایی کرد و نامه‌ای نوشت به مدیرعامل. دقیقا خلاف نامه قبل! آقا بجنبید. اینجا خیلی بازار خوبی‌ست. اینجا هیچکس کفش پاش نیست. چه نکته ای رو از این مثال دریافت می‌کنیم ؟ اینکه نگاه ما به مسائل ما رو وادار می‌کنه که چگونه تصمیم بگیریم. شما در تربیت فرزند نگاهتون چیه ؟ نگاه فرصت دارید یا نگاه تهدید ؟ نگاه انزوا دارید یا نگاه فعال ؟ خیلی وقتا بعضی از رفتارهایی که بچه‌های ما انجام میدن اتفاقا برای ما فرصت آفرینه. تهدیدآفرین نیست. بعضی از شیطنت‌های بچه‌های ما، بعضی از کنجکاوی‌های بچه‌های ما و حتی بعضی از بد قلقی‌های بچه‌های ما برای ما فرصت ایجاد می‌کنه، فقط باید بلد باشیم روبروی بچه‌مون نایستیم. کنار بچه‌مون بایستیم. خیلی وقت‌ها، بچه ما از ما سوالاتی می‌پرسه که این سوالات ممکنه ما رو نگران بکنه. اتفاقا شما از این سوالات بستری بسازید که بچه رو هل بدید به سمت نگاه فلسفی، به سمت نگاه اندیشمندانه. ما باید نگاهمون به مسائل نگاه فرصت باشه.
برای مطالعه مقالات مربوط به تربیت فرزند به مجله توپ مارکت مراجعه فرمایید.
