فرآیند تولید گاز کربنیک جهت مصارف صنایع غذایی و صنعتی به روش سوختن گازوئیل می باشد.
گازوییل به عنوان یک فراوردهه نفتی در محفظه هایی به نام ریبویلر با اکسیژن هوا ترکیب می شود. گاز حاصل از احتراق گازوییل پس از ورود به برج شستشو با آب شستشو شده و ذرات کربن و سوخت ناقص و سایر مواد اضافی از آن جدا میگردد. در برج شستشو دمای گاز نیز کاهش می یابد و سپس وارد برج دیگری می شود تا توسط یک محلول قلیایی مانند کربنات سدیم شستشو گردد.
در برج دوم گازهای جانبی و مازاد مانند گازهای گوگردی از آن گرفته می شود. سپس گازهای حاصل از سوختن گازوییل وارد برج سوم جذب گردیده تا در درجه حرارتی مشخص، محلول شیمیایی منو اتانول آمین (MEA) با پیوندی ناپایدار جذب آن شود. این ترکیب پس از عبور از یک مبدل حرارتی مجدد گرم شده و گازکربنیک تقریبا خالص در برج چهارم (تفکیک) از محلول شیمیایی فوق جدا گردیده و به دستگاه های خنک کننده انتقال می یابد.
پس از مرحله چهارم (برج تفکیک) گاز خنک شده از یک برج حاوی پرمنگنات پتاسیم عبور داده می شود تا در صورت وجود باقیمانده های گازهای گوگردی، از گاز کربنیک جدا شده و درجه خلوص آن افزایش یابد. بعد از مرحله مذکور و انجام اکسیداسیون، گاز خالص شده از تانک های خشک کن عبور داده می شود تا بخار آب موجود در گاز جدا گردد.
گاز کربنیک تولید شده دارای بو می باشد بنابراین جهت زدودن بوی نامطبوع، آن را به تانک زغال اکتیو هدایت می کنند.
در آخرین مرحله گازکربنیک خالص با درجه خلوصی حدود 8/ 99 ٪ توسط سیستم برودتی که با فریون 22 تغذیه می شود در حرارتی معادل 40 درجه سانتیگراد زیر صفر و تحت فشاری معین تبدیل به مایع و از آنجا به تانک های ذخیره منتقل می گردد.
