سلام
واقعیت اینجا قراره از چیزایی حرف بزنم که برام مشغله ی فکری بوده و یا هنوزم هست. حرف زدن گاهی مشکله و فکر میکنم هممون توی این دنیای مدرن و ماشینی داریم تجربه اش میکنیم و همیشه ترجیح دادیم بنویسیم جای اینکه صحبت کنیم. نمیخوام بپردازم به خوبی و بدی این موضوع ولی در حال حاضر ترجیح خودمم همینه. شاید دلیلش این بوده که سالهاس سال با صدای بلند فریاد زدیم و کسی نشنیده و حالا تصمیم گرفتیم که به جای صدامون دکمه های کیبوردمون حرف بزنن. سخن رو کوتاه کنم، امیدوارم اینجا چشمامون بتونن بیننده و حتی شنونده ی خوبی باشن. (با توجه به اینکه تازه اومدم اینجا و آشنایی زیاد ندارم نمیدونم حتی دیده میشه نوشته ام یا نه، ولی اگه کسی دید دوست دارم هرچیزی که دوست داشت بنویسه. پیشاپیش از بودنتون اینجا توی این همه سرگردونی ممنونم)
