اولین باری که تصمیم گرفتم عروسک بدوزم برای دخترم بود.
یک دختر یک ساله،که دلم نمی خواست مثل خودم توی بچگیش کمبود عروسک داشته باشد.
بعد از بالا و پایین کردن صفحات اینترنت،بالآخره یک مدل عروسک به دلم نشست.
از آن جایی که قبلاً خیاطی را تحربه کرده بودم،شروع کردم به کشیدن الگوی آن عروسک روی پارچه هایی که در منزل داشتم و با عشق و علاقه آن را دوختم.
وقتی که عروسکم متولد شد،خودم بیشتر از دخترم عاشقش شدم و مرا مجذوب خودش کرد.
به یشنهاد همسر و اطرافیانم تصمیم گرفتم که دوباره این کار لذت بخش را ادامه بدهم.
الان بعد از گذشت چهار سال از دوخت اولین عروسکم،خیلی خیلی خوشحالم که با هنرم هم خودم لذت میبرم،هم به افراد زیادی شادی میبخشم.
هنوز فکر میکنم که در اول راه هستم و دوست دارم که هرروز تجربه تازه ای درمورد هنرم پیدا کنم.
