اقتصادی مهندسی قراردادهای بالادستی صنعت نفت

3.اقتصادی مهندسی قراردادهای بالادستی صنعت نفت

عملیات اکتشاف و استخراج حوزه های نفت و گاز از جهات مختلف حاۀزاهمیت است.از یک سو تعدد و تنوع ریسک ها و از سوی دیگر،میزان ومقدار ریسک های متوجه این فرایند به گونه ای است که همواره حساسیت های ویژه ای را در تنظیمات قراردادی برمی انگیزد.همچنین مبانی اقتصادی فعالیت دربخش بالادستی صنعت نفت و گاز هم به لحاظ شدیدا سرمایه بر بودن اغلب این فعالیت ها و هم به لحاظ ایجاد ارزش و ثروت فوق العاده، از ویژگی خاصی برخوردار است؛ بنابراین در تنظیمات بخش مالی و اقتصادی قراردادها مذاگرات و مباحثات مفصل و زمان بری در مورد این بخش ها صورت می پذیرد.

قراردادهای اکتشاف و توسعه میادین نفت و گاز عموما به عنوان ابزاری برای دولت ها به منظور انجام این عملیات توسط شرکت هایی که الزامات آن را در اختیار دارند،از جمله منابع مالی و تکنولوژی و...

به کار می روند.

در تنظیمات این نوع فراردادها دولتهای میزبان معمولا ملاحظات اساسی و به خصوص قانونی و همچنین ملاحظات معمول تر را در نظر می گیرند.

قراردادهای توسعه و اکتشاف میادین نفت و گاز در تقسیم بندی کلی به چند نوع مشخص محدود میشوند.

اما با امکان ایجاد انعطاف در انواع مختلف قراردادها تنوع ان ها بسیار بیشتر می شود.

قالب های قراردادی از جهات متعددی با یکدیگر متفاوت هستند.اما انچه بیش از هر امر تفاوت ان ها را با یکدیگر برجسته می کند ، تفاوت ملاحظات حقوقی مربوط به هرنوع از قرارداد است.رژیم های حقوقی متفاوتی که کشور های مختلف برگزیده اند،تنها زمینه استفاده از برحی فراردادها را میسر ساخته و استفاده از دیگر قرارداد ها را منتفی می سازد.این امر به معنای ان نیست که باید قالب های قرار دادی دیگر را به طور کل نادیده گرفت، بلکه می توان با ارایه تحلیل های کارشناسی مزایا و معایب هرچارچوب قراردادی را خاطرنشان کرده و قانون گذاران را به تغییر و اصلاح رژیم های حقوقی حاکم بر بخش نفت و گاز ترغیب کرد.

قراردادهای نفتی در کشورهای مختلف به اشکال مختلفی منعقد شده اند.

به طور اجمال، انواع قراردادهای رایج در بخش بالادستی نفت و گاز را می توان به انواع قراردادهای امتیازی ،مشارکت در تولید و خرید خدمات طبقه بندی نمود.

قراردادها شامل بندهای متعددی هستند اما همگی آن ها نهایتا به لحاظ جذابیت برای حضور و فعالیت پیمانکاران در راستای حداکثرسازی منافع دولت های میزبان تنظیم می شوند.این هدف از طریق شناخت،تبیین و تعیین پارامترهای مهم موثر بر منافع طرفین میسر می شود.

به طور اجمال، عوامل موثر بر ابعاد اقتصادی قراردادها به دو بخش عوامل مرتبط با چشم انداز عمر مخزن و پارامتر های مالی-اقتصادی تقسیم می شوند.