انرژی به عنوان یک متغییر ژئوپلتیک،جایگاه ویژه ای را در ساختار قدرت جهانی به خود اختصاص داده و دسترسی به منابع انرژی اهمیتی استراتژیک پیدا نموده است.
امروزه میزان حجم ذخایر هیدروکربوری جهان و امنیت عرضه و تقاضای انرژی از مهمترین چالش های پیش روی کشورهای پیشرفته صنعتی،کشورهای درحال توسعه و کشورهای دارنده منابع نفت و گاز می باشند.
وابستگی تنگاتنگ رشد اقتصادی جهان به میزان انرژی قابل دسترس و امنیت عرضه و تقاضای آن،این چالش را تشدید و منجر به بروز تعارضات بین المللی متعددی گردیده است.در این قالب،هریک از بازیگران نظام جهانی به دنبال تعیین جایگاه و تعریف منافع ملی خود در چارچوب امنیت انرژی جهان هستند.
امروزه اقتصاد نقش حساس و اثر گذار را در مناسبات بین المللی ایفا نموده و انرژی به عنوان یکی از اساسی ترین مؤلفه های چرخه اقتصادی و رکن اصلی توسعه پایدار،از جایگاه ویژه ای در افزایش رشد تولید ناخالص داخلی برخوردار است.در این میان نفت و گاز به عنوان منابع مطمئن انرژی از مهمترین کالاهای راهبردی در قرن حاضر محسوب گردیده و همواره مورد توجه بوده اند.همچنین نگرانی های فزاینده جهانی نسبت به حفظ محیط زیست و تغییرات آب و هوایی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای حاصل از مصرف سوخت های فسیلی و متعاقب آن وضع الزامات زیست محیطی سخت گیرانه بین المللی،گاز طبیعی را با توجه به ویژگی هایش در کاهش این نگرانی ها به عنوان سوخت برتر در عصر حاضر مطرح و اهمیت این سوخت نسبتا پاک را دوچندان نموده است به طوری که شاهد رشد سریع در جایگزینی گاز طبیعی با دیگر سوخت های فسیلی در بخش های خانگی،تجاری،صنعتی و نیروگاهی بوده ایم.از آنجا که گاز طبیعی به عنوان یک کالای استراتژیک و یک منبع اصلی انرژی در جهت رشد اقتصادی کشورها در دستیابی به توسعه پایدار نقش ارزنده ای را ایفا می نماید و از آنجا که گاز طبیعی سوختی پاک و استفاده از آن آسان است و همچنین توان تولیدی ذخایر نفت خام در سطح جهان رو به افول است،در آینده ای نه چندان دور با ایجاد زیرساخت های لازم،تجارت گاز طبیعی به طور وسیع جایگزین تجارت نفت خام خواهد شد.
