ذخیره سازی زیرزمینی گاز در مخازن نفت و گاز تخلیه شده تکنیکی است که برای ذخیره گاز طبیعی در پاسخ به تغییرات نیاز برای گاز در طول فصول سال و برای استفاده در آینده (زمستان که تقاضا زیاد است) بکار می رود. در این روش برای ذخیره‌سازی گاز از سازندهای زیرسطحی استفاده می‌کنند که قبلاً دارای منابع نفت و/یا گاز بود اما اکنون تخلیه شده‌اند.
فرآیند ذخیره سازی گاز زیرزمینی شامل تزریق گاز طبیعی به این مخازن در دوره های تقاضای کم یا عرضه مازاد است. این گاز ذخیره شده را می توان بعداً در زمانی که تقاضای بیشتری وجود دارد برداشت و بین مصرف کنندگان توزیع کرد.
ظرفیت ذخیره سازی گاز زیرزمینی به اندازه و ویژگی های مخزن تخلیه شده بستگی دارد. حجم قابل ذخیره با عواملی مانند تخلخل (مقدار فضاهای منفذی) و نفوذپذیری (قابلیت جریان گاز در مخزن) سازندهای مخزنی تعیین می شود.
انواع مختلفی از مخازن برای ذخیره سازی گاز وجود دارد، از جمله مخازن نفت و گاز تخلیه شده، آبده ها و غارهای نمکی. مخازنتخلیه شده نفت و گاز به دلیل زیرساخت های موجود، مانند چاه ها، خطوط لوله و تأسیسات سطحی، اغلب انتخاب بهتری هستند که می تواند هزینه ها را کاهش داده و کارایی کلی عملیات ذخیره سازی را افزایش دهد.
به طور کلی، ذخیره سازی زیرزمینی گاز در مخازن نفت و گاز تخلیه شده، انعطاف پذیری را برای صنعت گاز طبیعی فراهم می کند تا نوسانات تقاضا و عرضه را متعادل کند و تامین انرژی پایدار و قابل اعتماد برای مصرف کنندگان را تضمین کند.
