مصرف انرژی برای تداوم هستی انسان عاملی بنیادی است و جای شگفتی نیست که راه و رسمی که آدمی تا کنون در مصرف انرژی در پیش گرفته،کانون بسیاری از مسائل ومعضلاتی را تشکیل می دهد که در سال های اخیر بروزیافته اند.انواع متعددی آلودگی وجود دارد اما گسیل گازهای ناشی از احتراق سوخت ها در پالایشگاه ها،نیروگاه ها و اتوموبیل ها،باتوجه به تاثیر کیفیت هوا بر سلامت آدمی،احتمالا در نزد بسیاری از مردم نگران کننده ترین آلاینده هاست.به طورکلی،مصرف سوخت های فسیلی چون زغال سنگ،نفت و گاز،به نحو فزاینده ای عمده تریت عامل تاثیر گذار زیست محیطی و حتی عدالت اجتماعی تلقی شود.
هدف از برنامه های انرژی پایدار همان تولید و مصرف منابع انرژی به طریق منطقی است تا در بلندمدت حیات انسان و تعادل اکولوژیکی میسر شود.عدم کارایی سامانه های انرژی در تولید،توزیع و مصرف و نیز محدودیت های موجود در منابع،سرمایه گذاری،مدیریت و فناوری از عوامل عمده عدم دستیابی جوامع کنونی به انرژی پایدار محسوب می شوند.دلیل بسیار ساده و بدیهی این امر وجود معضلات جهانی زیست محیطی و اجتماعی است.معضلاتی هم چون تغییرات جهانی آب و هوا،کاهش و تخریب لایه اوزون استراتوسفر،انتقال برون مرزی مواد زائد خطرناک،انقراض گونه ها،انفجار جمعیت و فقر شاخص های ناپایداری توسعه به صورت عام و ناپایداری بخش انرژی به صورت خاص می باشند.این ناپایداری به حدی است که انرژی در کنار اقتصاد و محیط زیست به مرکز نگرانی ها و توجهات جهانی تبدیل شده است.
