نظام مدیریت بهداشت،ایمنی و محیط زیست در پروژه
صنایع نفت،گاز و پتروشیمی با رشد روزافزون تکنولوژی همواره با افزایش خطرات،نیازمند نوعی روش مدیریتی است که منجر به کاهش خطرات و کسب اطمینان از افزایش ایمنی،رفاه و سلامت و همچنین حفاظت از محیط زیست شود.
یک نظام مدیریت بهداشت،ایمنی و محیظ زیست زمانی میتواند به طور موثر به اجرا گذاشته شده و به اهداف خود نایل شود که سبب جلوگیری از حوادث، کاهش خسارت مالی و آسیب های جانی ،صیانت از منابع،حفظ و نگهداری محیط زیست و افزایش بازدهی کار شود و بتواند چرحه نظام مدیریت
را بطور دقیق پیاده کند. HSE به همین دلیل موارد از الویت های کاری در صنایع نفت،گاز و پتروشیمی برخوردارند.دز سالیان اخیر، استفاده از پیمانکاران برای اجرای پروژه ها افزایش چشمگیری داشته و حتی بیشتر کارهای خطرناک و دارای ریسک بالا توسط آن ها انجام میشود.یکی از اساسی ترین معیارهای مقایسه پروژه ها علاوه بر زمان،کیفیت و هزینه میزان تعهد ان ها به HSE است. اگرچه استانداردهای زیر نیز وجود دارند؛
.استاندارد ایزو14000: با توجه روز افزون به حفظ محیط زیست و افزایش آگاهی،انتظارات و الزامات طرف های ذی نفع نسبت به توسعه پایدار مستلزم نگرش سیستمی در اتصال با قوانین،ضوابط ملی و منطقه ای تعریف شده است.دراین راستا کمیته فنی 207 سازمان بین المللی استاندارد،در سال 1996 سری استاندارد بین المللی ایزو 14000 را در رابطه با سیستم مدیریت محیط زیست تدوین و منتشر نمود. سری استاندارد ایزو 14000 با پرداختن به موضوعات مختلف در زمینه محیط زیست ،
زمینه مناسبی را در سازمان ها برای درک مفاهیم محیط زیستی و به کارگیری روش های متفاوت در طرح ریزی،اجرا و کنترل فرایندهای سازمان در توجه به رویکرد محیط زیست فراهم می آورد.
OHSAS استاندارد18000
جزء «سری ارزیابی ایمنی و بهداشت شغلی» استانداردی قابل ممیزی و
استانداردی قابل ممیزی و صدور گواهینامه است که در پاسخ به نیاز سازمان ها به یک استاندارد که که به وسیله آن بتواند سیستم مدیریت خودرا در زمینه های بهداشتی و ایمنی ارزیابی نمایند تدوین شده است.
HSE-MS استاندارد
در همسویی با استقرار سیستم های مدیریت یکپارچه در زمینه بهداشت شغلی،
ایمنی و محیط زیست،از دهه های قبل برخی شرکت های بین المللی به ویژه در حوزه صنایع نفت،
اقدام به تدوین استاندارد های راهنما نمودند.