دیابت جزء شایعترین مشکلات حال حاضر است و با مشکلات خاص مربوط به آن همراه است. یکی از نواحی بدن که دیابت تأثیر زیادی روی آن میگذارد، پاها هستند. دیابت میتواند برای پاهای شما خطرناک باشد و حتی یک بریدگی کوچک بر روی پا میتواند عواقب جدی ایجاد کند. دیابت ممکن است موجب آسیب عصبی شود که احساس پاهای شمارا از بین میبرد (نوروپاتی). در مقالهای جداگانه در ویرگول به دستهبندی انواع زخم پرداختیم. در این مقاله قصد داریم تا روشهای اصولی مراقبت از پای دیابتی را معرفی کنیم.
دیابت ممکن است جریان خون را به پاها کاهش دهد، و سبب شود که ترمیم آسیبدیدگی یا مقاومت در برابر عفونت دشوار شود. به دلیل این مشکلات ممکن است که فرد دیابتی متوجه وجود یک جسم خارجی در کفش خود نشود. درنتیجه ممکن است فرد دچار تاول دیابتی و یا زخم دیابتی شود. تاول و یا زخم میتواند منجر به ایجاد عفونت یا مزمن شدن زخم شود و فرد را در معرض خطر آمپوتاسیون یا قطع عضو قرار دهد.
پیشگیری و درمان سریع مشکلات پای دیابتی بسیار ضروری است و باید جدی گرفته شود. اصول مراقبت از پای دیابتی را در ادامه بررسی میکنیم.
برای جلوگیری از مشکلات جدی پا که میتواند منجر به از دست دادن انگشت پا، پا از مچ یا ساق شود، دستورالعملهای زیر را دنبال کنید.
با تیم مراقبتی خود همکاری کنید تا قند خونتان را در محدودهی مناسب نگهدارید.
هرروز پاهای برهنه خود را برای بریدگیها، تاولها، لکههای قرمز و تورم بررسی کنید. اگر برای بررسی نواحی خاصی از پا دچار مشکل هستید، میتوانید از آینه استفاده کنید یا از یکی از اعضای خانواده کمک بخواهید.
پاهای خود را هرروز با آب گرم (و نه داغ) بشویید. پای خود را به خوبی خشککنید. اطمینان حاصل کنید که بین انگشتان پا خشک شود.
یک لایهی نازک از لوسیون بدن رو و کف پا قرار دهید. بین انگشتان پا از لوسیون استفاده نکنید.
از سنگپا برای صاف کردن پینههای پا استفاده کنید. در صورت نیاز برای این کار به پزشک مراجعه کنید. ممکن است با این کار به پای خود صدمه بزنید.
ناخن پای خود را بهصورت مستقیم کوتاه کنید و لبهها را با سوهان ناخن صاف کنید. اگر برای کوتاه کردن ناخنهای پای خود دچار مشکل هستید، از افراد آموزشدیده و متخصص کمک بخواهید.
هرگز پابرهنه راه نروید. کفشهای راحتی که در اندازه مناسب هستند بپوشید و از پای خود مراقبت کنید. قبل از پوشیدن کفشها با دست داخل کفش را بررسی کنید تا مطمئن شوید که دوخت داخلی کفش صاف است و جسمی خارجی در کفش وجود ندارد. جورابهای خشک بپوشید و حتماً روزانه جورابتان را تعویض کنید. از جورابهایی استفاده کنید که بهطور خاص برای بیماران مبتلابه دیابت طراحیشدهاند. این جورابها دارای حالت حفاظتی اضافی هستند، در بالای جوراب کش نیست و بالاتر از مچ هستند. همچنین از الیافی ساختهشدهاند که رطوبت را از پوست دور میکنند. همچنین استفاده از ضد تعریق را برای کفش خود در نظر بگیرید. اگر پاهای شما بیشازحد تعریق دارند، این ضد تعریقها مفید هستند.
اگر پاهای شما سرد میشوند، شبها جوراب بپوشید. برای گرم کردن پاهای خود از پدهای گرم استفاده نکنید. ممکن است بدون آنکه متوجه شوید پاهای خود را بسوزانید.
در هنگام نشستن پای خود را بالا قرار دهید. انگشتان پا را تکان دهید و مچ پا را به مدت 5 دقیقه، 2 یا 3 بار در روز به بالا و پایین ببرید. پاها را برای مدتزمان طولانی رویهم نیاندازید. سیگار نکشید. سیگار کشیدن میتواند جریان خود پاهای شمارا کاهش دهد.
برنامه فعالیت بدنی خود را با پزشک خود برنامهریزی کنید.
به پزشک خود مراجعه کرده و از وی بخواهید پاهای شمارا معاینه کند و احتمال بروز مشکلات جدی پا را بررسی نماید. به خاطر داشته باشید که ممکن است شما درد آسیب را احساس نکنید. درصورتیکه یک بریدگی، زخم، تاول یا کبودی روی پای شما بعد از یک روز شروع به بهبود نکند، با پزشک خود تماس بگیرید. بنابراین توصیههای پزشک برای مراقبت از پا را دنبال کنید.
از همین امروز مراقبت از پاهای خود را آغاز کنید و هرروز زمانی را برای چک کردن پای خود تنظیم کنید.