انواع مختلفی از تست بازیگری برای فیلم و تلویزیون وجود دارد، اما رایج ترین آنها تست اجرای صحنه ای است. در این مدل از تست بازیگری یک صفحه یا دو صحنه خاص انتخاب می شود که حداقل یک جنبه از شخصیت را نشان می دهد. آنها را برای مدت زمان کوتاهی در اختیار بازیگران قرار میگیرد و بعد از آن شروع به تست بازیگری میکنند.
زمانی که نوبت به تست بازیگری میرسد ، کارگردان شخصیت و صحنه را بررسی میکند و مواردی را به بازیگر مورد نظر گوشزد میکند. اگر در این مرحله بازیگر بتواند درخشان ظاهر شود معمولاً نوبت به تست بعدی میرسد بازیگر با بازیگری که از قبل در تصویر قرار داده شده است مورد آزمایش قرار میگیرد و بعد از آن ، کارگردان از یک بازیگر خنثی استفاده خواهد کرد ، بازیگر خنثی بازیگری است که تمام خطوط را به صورت یکنواخت میخواند ، به طوری که هیچ تفسیری از صحنه توسط فرد مورد تست واقع شده انجام نگیرد و خود فرد بتواند حس مورد نظر فیلم نامه را بدون اینکه چیزی از بازیگر رو به رو دریافت کرده باشد ادامه دهد.
داشتن رزومه خوب
متأسفانه، تعداد کمی از این تست های بازیگر منجر به تماس کارگردان یا بازیگردان برای تعیین بازیگران اصلی می شود. اکثراً برای عوامل یک فیلم کارنامه کاری بازیگر و تجربیات اوست که اهمیت دارد اما اگر کارنامه قابل بحثی در این زمینه ندارید نگران نباشید، تعدادی از کارگردانان مستقل یا تازه کار هستند که میتوانید با بازیگر خوب یا ارائه شخصیت های پیچیده و جذاب توجه شان را به خود جلب کنید.
تعامل با کارگردان
هدف کارگردان در طول تست بازیگری این است که بفهمد آیا می تواند با بازیگر کار کند یا نه. می توان گفت تعامل بین بازیگر و کارگردان 75 درصد در تصمیم گیری انتخاب بازیگر دخیل است. پس برای موفقیت در تست بازیگری قبل از هر چیزی باید راه های تعامل با کارگردان را بلد باشید.
تنظیم تصویربرداری معمولاً شامل یک دوربین و یک میکروفون است. نور ها به ندرت بخشی از تست بازیگری هستند، دوربین و میکروفن رونق هم معمولاً برای این استفاده می شود که به سطح مناسب اقدام و پاسخ (حجم صدا و حرکت) بازیگر کمک میکند.
اگر در تست بازیگری مانند یک بخش آزمایشی مجزا از فیلم رفتار شود، حرکات و صدای بازیگر بیش از حد اغراق آمیز خواهد بود و عملکرد او ناخودآگاه نادرست جلوه میکند. این ممکن است روند تست بازیگری را کاملاً تضعیف کند.
پیدا کردن زبان مشترک
تجربه نشان می دهد که گفتگوی پنج دقیقه ای کارگردان با یک بازیگر میتواند نگاه بیشتری به او راجع به عملکردش بدهد تا اینکه او چندین بار از روی متنی که باید اجرا کند روخوانی کند، در واقع سینما درباره زبان مشترک است، نه طرح. زبان مشترک فیلم ساز و بازیگر جدا از دیگر بحث های حرفه ای در سینما، میتواند تبدیل به نقطه قوت و یا ضعف فیلم شود پس اگر حرفه بازیگری برای فرد مهم است در همان ابتدای کار که انجام تست بازیگری است ، باید سعی کند کارگردانی را پیدا کند که با او زبان و سبک مشترک دارد.
کارگردان های آماتور
کارگردانان حرفه ای گاهی در جریان تست بازیگری به بازیگران آماتور آسیب میرسانند ، آنها توقع دارند که بازیگر بازخورد فوری و نمایشی عالی از خودش نشان دهد این یکی دیگر از مزیت های کار با کارگردان های تازه کار است. در کارگردان های آماتور دیگر آن عجله دیده نمی شود آنها راه های بهتر شدن را پیش پای بازیگران میگذراند و دقیقه چیزی که از او توقع دارند را برای بازیگر شرح میدهند ، چه در بخش تست بازیگری و چه تجربه های ابتدایی کار با کارگردان های آماتور به بازیگران این امکان را می دهد که روند پیشرفتشان را سرعت ببخشند و در همان ابتدای کار ناامید نشوند.
فرصت طلایی
در تست بازیگری، بازیگر بیشتر از هر کس دیگری دچار فشار و استرس است ، او به کارگردان فکر میکند و جمعیتی که مانند او خواهان بازی در فیلم هستند پس باید با نمایشش طوری باشد که به کارگردان ضربه ای وارد کند ، باید متفاوت از دیگران ظاهر شود و اوج بازی خودش را بدون اغراق و غلو به نمایش بگذارد.
در تست بازیگری کارگردان خاموش و مشغول تماشا است و گاهی تعاملات کمی با بازیگر دارد ، این بازیگر است که تصمیم میگیرد این موقعیت به دست آمده را تبدیل به فرصتی برای موفقیت کند یا آن را بعد از تلاش های بیهوده تبدیل به فرصتی از دست رفته بنماید.
#بازنشر از : فراز و فرودهای تست بازیگری برای بازیگران تازه کار