کدوم دین برتره ؟؟
دین بهتر میفهمه یا علم؟
بزارین از یه سوال شروع کنم ؟
خیار برتره یا موز؟
ربطی به اون پرسش دینیمون نداره ولی خب مهدی معلومه موز!
هم گرون تره هم شیرین تره.
سیب برتره یا پرتقال؟
خب معلومه که پرتقال هم شیرین تره هم خوش مزه تره
نوش جونتون فقط یک نکته اگه خواستین موقع ناهار سالاد درست کنی به جای خیار ، موز بریز به سالادت اینکه گفتین موز از خیار برتره.
مزخرفه
مزخرفه پس چی ؟ چرا موز رو به خیار ترجیح دادی؟
درست میگین پس خیار برتره!
میگین خیار برتره ؟؟ شب به جای شیرموز ، شیرخیار درست کن به جای موز ، خیار بریز تو مخلوط کن همراه شیر چون خیار بهتره و هم ارزون تره و هم به صرفه درمیاد شیرموزت (ببخشید شیرخیارت) و پرتقال از سیب بهتره . موقعی که خواستی سیب سرکه درست کنی به جای سیب ، پرتقال بریز به سرکه ، شیرین ترم میشه سرکت.
می خواین بگین تو موقعیت های مختلف ، شرایط فرق می کنه
بله درسته
چند سال پیش بود که ذهنم روی این موضوع معطوف کرده بودم که چرا ما چند تا دین داریم و چرا بعضی چیزا ناقص هستن و عقاید مختلف و خدا چرا برای حذفشون هیچ کاری انجام نمیده بعدش که به واسطه کتاب و چیز های دیگه که اهداف این زندگی رو خوندم و دیدم و درکش کردم و فهمیدم و اینکه چرا ما توی این کره خاکی اومدیم و اینکه هیچ چیز اضافه ای نیست .... جوابش رو دو سه روز تو یه مراسم ختم که داشتم به مردمی که اونجا نشسته بودن نگاه می کردم به صورت ناگهانی به فکرم خطور شد (الهام شد) بعدا فهمیدم داستان از چه قراره
یکی دین براش بی معنیه و حتما باید از راه علم مثل علم روانشانسی و از افرادی مثل یونگ و فروید راه خودش رو تو دنیا پیدا کنه و می کنه و برای یکی علوم روانشانسی به درد نمی خوره یا کافی نیست بنابراین نیاز هست که حتما از یک سری چیز ها اجتناب کنه و محدودیتی برای خودش اعمال کنه مثل روزه و نماز مثل قرآن (باور کنین خواندن نماز به صورت روزانه و عبادت و روزه گرفتن پشت سر هم به داشتن اعتماد به نفس یک سری افراد کمک میکنه و داشتن خود اعتماد به نفس یکی از شرایط مهیا برای انجام هدفی هست که به خاطرش تو دنیا آفریده شده ) و یا از افرادی مثل امیرالمومنین با کتاب بی نظیر نهج البلاغه اش الگو برداری کنه تا بتونه افکار منفی خودش رو اینجوری کنترل کنه و ایمانش رو اونجوری قوی کنه و من خودش رو قوی کنه و بتونه رسالتش رو انجام بده بنابراین دین اسلام و یهودیت بهترین راه برای این مواقع هست ، یکی هم نیاز داره هفته ای اشتباهاتش رو برای خودش گوشزد کنه ، درس بگیره ، عبرت بگیره بنابراین سعی کنه مسیرش رو درست کنه بنابراین مسیحیت بهترین دین برای این جور مواقع هست و برای یکی نیاز هست که حتما از راه آزادگی و رهایی از دلبستگی ها (liberation) برای انجام رسالتش استفاده کنه بنابراین بهتر از دین یا علم ، آئین بودایی می تونه این کار رو به بهترین نحوه ممکن انجام بده .
اینکه چرا به بهانه دین دشمنی ایجاد میشه یا اینکه بعضیا برای دین خودشون تعصبی بی حد و مرز دارن بر میگرده به ناآگاهی بر میگرده به رشدشون برمیگرده به سوء استفاده از دین برمیگرده از برداشت نادرست و غلطی که از دین دارن.
از زیبایی دینی براتون بگم که نشان میده یه سری چیزاست که ما و شما رو از مسیر اهداف دور می کنه و همون چیزا می تونه به رسالتت/رسالتم ضربه بزنه که اگه نتونی اونا رو کنترل کنی یا جمعش کنی باختی بنابراین اونا رو تا جایی که می تونی محدودشون کن تا به خودت باور داشته باشی که تو تونستی این چیزا رو محدود کنی بنابراین از عهده خیلی از چیزا که تو سر راه اهدافت مانع شده برمیای از برپایی نماز سه گانه عبرت بگیر که چگونه تونستی نماز صبح ، ظهر و مغرب رو انجام بدی از استقامتی که تو ادامه دادن برپایی نماز بدست آوردی صرف پیشبرد اهدافت کن یا از زیبایی قرآن بگم که راهنماییه تو این راه یا از نهج البلاغه؟
از زیبایی نماز صبح / روزه که مجبورت می کنه که بیدار باشی و سحر خیزی کنی و برای امروزت برنامه ریزی کنی و استقامت وجودت رو افزایش بدی می گم از همان ایمانی سخن میگم که به واسطه عبادت و دعا با انگیزه اهداف و رسالتت رو به پیش میبری.
از زیبایی که نشان داده ندامت و پشیمانی بهترین هدیه خداوند برای رهایی از غرور بی جا محسوب میشه همون غروری که مانع رشد فردیه همان تکبری که می تونست قاتل همه چی و متجاوز همه جا باشه در عین حال ندامت تبدیل به زیباترین عنصر جهان یعنی امید شده.
از زیبایی دینی میگم که به انسان ها ارزش داده برای خوب همزیستن قوانین اومدن و هر کدام سر جای خودشون نشستن و از همان قوانینی سخن میگم که انسان رو از اسارت و بردگی نجات میده و انسان رو آگاه میکنه از اینکه خدا وجود داره و تنها خدا مالک و سازنده این جهان هستیه بنابراین ای بشر با ایمان کار و رسالتت رو انجام بده و اگه یه جا موفق نشدی متوسل به دعا باش که در این صورت اعتماد به نفس و خودباوری رو پرورش دادی.
بودا میگه رها و آزاده باش ، بودا میگه در لحظه باش تا شاد شوی از بی بند و باری آزاد باش از ایگو های زندگیت رها شو تو به هیچ چیز احتیاج نداری ، زیبایی دنیا رو ببین رنج را یک فرصت ببین به قول اشو که میگه :
رنج یک آموزشه ، زیرا بدون رنج بردن هیچ امکان بالغ شدنی وجود نداره ؛ رنج مانند آتشه ، طلا برای اینکه خالص باشه باید از میان آتش عبور داده بشه .
اگه طلا بگه "چرا؟!" اونوقت طلا ناخالص و بی ارزش باقی میمونه.
فقط با عبور از میان آتشه که آنچه که طلا نیست سوخته میشه .
یکی از شرایط اینکه اهداف و رسالتت رو بتونی انجام بدی ، تغییر پذیریه (Mutable).
علمی که همواره به تغییرات احترام گذاشته و با تغییرات همراه بوده ، دیدگاه های جدیدی رو برای به انجام رسوندن رسالت و اهداف به وجود آورده و از درک کردن تک تک موجودات جهان لذت برده .
علم همیشه به زمان احترام گذاشتi ، علم همواره جویای حال ما آدم ها بوده ، علم به دنبال راه چاره اندیشیدن بوده ، علم عاشق خطا و آزمون بوده تا وسیله ای باشه برای پیشبرد اهداف و رسالت ما انسان ها .
علم از تک تک موجودات درس عبرت گرفت ، استقامت رو از جاندار/جانوری یاد گرفت و به ما انسان ها یاد داد تا در شرایط سخت چگونه مثل آن جاندار/جانوری تحمل داشته باشیم.
اما چرا جنگ ؟ چرا دین با دین یا دین با علم خصومت چندین ساله حل نشدنی داره به خاطر چی ؟
جوابش شاید این باشد که ما بیش از اندازه درگیر این هستیم که
خدا وجود داره / خدا وجود نداره / خدا چه شکلی هست ؟ / ذات خداوند چگونه هست ؟/خدا برای ما هست نه شما / خدا این کار رو دوست داره اون کار رو دوست نداره / خدا .....
و وقتی چنین شد
دین با دین دشمن شد سر اینکه خدا چنین گفت که حق با ماست !
دین با علم دشمن شد و علم با دین دشمن شد سر اینکه خدا وجود دارد / ندارد!
اون یک چیز میخواد اینکه:
پ.ن: تشبیه میوه ها از آقای مجتبی تمسکی بود.
