چادر های کوهنوردی بر اساس دو ویژگی بسیار مهم، تقسیم بندی شده و به عنوان بهترین چادرکوهنوردی شناخته می شوند. ویژگی های جنس پوش ها و وزن چادر، از معیار های بسیار مهم چادر های کوهنوردی می باشند که در هنگام خرید باید به آنها توجه داشت. هر چه میزان متریال پارچه بکار رفته شده در چادر بیشتر باشد وزن چادر نیز بیشتر خواهد بود؛ برای مثال چادر دو پوش چهار فصل از نظر کیفیت، مرغوب تر از چادر های سه فصل هستند اما چادر های چهار فصل مناسب هر نوع سفر و مکانی نیستند.
اگر از آن دسته افرادی هستید که در طول یک ماه چندین بار به طبیعت می روید، حتما باید در هنگام خرید چادر مورد نظرتان، به کیفیت جنس چادر توجه داشته باشید. پارچه چادر های کوهنوردی در طول زمان بدلیل استفاده و باز و بسته شدن مکرر، ممکن است دچار ترک و پوسته شدن و یا دچار تخلل های ریزی شوند و ماهیت خود را نیز در مدت زمان استفاده از دست بدهند. بهترین چادر های کوهنوردی، چادر هایی از جنس نایلون هستند که در متریال آنها یک لایه پلی اورتان بکار رفته شده که از چادر محافظت می کند.
فضای چادر های کوهنوردی با توجه به فصول و محیط مورد استفاده (فصول گرم و سرد)، طراحی می شوند. برخی کوهنوردان فقط در فصول معتدل به طبیعت می روند و اغلب کمی نیز مشتاق سفر در همه فصول هستند؛ اگر جزو دسته اول هستید چادر های سه فصل بهترین گزینه هستند، چرا که طراحی آنها به گونه ای است که تهویه بهتری نسبت به چادر های چهار فصل دارند و متریال بکار رفته در چادر های سه فصل کمتر خواهد بود و وزن کمتری نیز خواهند داشت.
شکل یا ساختار چادرها بسته به کاربری مورد نظر که برای آن طراحی شده اند بسیار متفاوت است. در اصل، چادرهای توسعه یافته برای کوهنوردی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:
سازه ایگلو: اینها به اصطلاح مدل های خود نگهدار هستند که به صورت ژئودزیکی یا نیمه ژئودزیکی توسعه یافته اند. در آنها پایداری چادر حتی بدون تثبیت گیره ها تضمین می شود. زیرا ساختار قطب های قوسی "متقاطع" باعث پایداری چادر می گردد. این نوع چادرها معمولاً امکان زندگی داخلی خوبی را فراهم می کنند زیرا ساختار آنها در قسمت مرکزی بالاتر است و همچنین به شما امکان می دهند در داخل آن راحت بنشینید.
ساختار تونلی: مزیت این مدل از انواع چادر کوهنوردی سبک تر بودن آنها نسبت به مدل های ایگلو است. اما از آنجایی که قطب‌های آنها متقاطع نیستند، ویژگی خود نگهدارندگی ندارند. بنابراین آنها باید از طریق قرارگیری دقیق میله ها و گیره ها تثبیت شوند. این مدل‌ها معمولاً دارای ارتفاع کم هستند تا مقاومت کمی در برابر باد داشته باشند و بنابراین قابلیت زندگی کمتری دارند.
چادر گنبدی شکل از محبوب ترین چادر ها در بین کوهنوردان و طبیعت گردان است چرا که وزن و حجم مطلوبی نسبت به سایر چادر ها دارد. چادر گنبدی شکل دارای دیواره های بلندی است و کوهنوردان از کناره های آن جهت چیدمان تجهیزات خود استفاده می کنند. این نوع چادر ها برای ارتفاعات و شرایط آب و هوایی نامساعد مناسب نیست.
اغلب چادر های تونلی را برای مسافرت های گروهی و خانوادگی انتخاب می کنند چرا که فضای بیشتر و مناسبی تری دارد و به سبک مدرن نیز می باشد. علت تونلی بودن چادر، فریم های آلومینیومی موازی شکل هستند که بعد از آماده سازی، چادر به صورت تونل در می آید و به صورت نیم دایره برپا می شود. به دلیل برخورداری از استقامت و استحکام بالا در اردوگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد. نکته منفی این چادر نداشتن انباری یا اتاقک جداگانه است که امکان چیدمان تجهیزات وجود نخواهد داشت.
چادر عصایی نسبت به سایر چادر ها حجم و وزن بسیار کمی دارد که همین امر سبب محوبیت آن در بین کوهنوردان و طبیعت گردان شده است و به راحتی در کوله پشتی کوهنوردی قابل حمل می باشد. فریم های چادر عصایی از نظر ظاهری شباهت زیادی به عصای افراد نابینا دارد و علت نامگذاری آن همین صفت می باشد. از دیگر ویژگی های چادر عصایی برخورداری از پشه بند یا توری در ناحیه درب و پنجره چادر است که از ورود گرد و غبار و حشرات موزی جلوگیری خواهد کرد.
