هفته قبل در مسیر جاده هراز این عکس را گرفتم. این جاده راه اصلی برای رسیدن به قله دماوند است. غیر از نمای دیدنی از قله دماوند، چیز دیگری نیز در این عکس حاضر است! بله پرنده ای در حال پرواز که به صورت اتفاقی در قاب عکس من ثبت شده است. عجیب اینکه اول فکر می کردم یه چیز دیگه است که چسبیده به صفحه موبایلم!
این سفر بهانه‌ای بود تا درس‌هایی جدید از قله دماوند و آن مهمان ناخوانده (پرنده) یاد بگیرم:
در فرهنگ ما، قله دماوند مظهر شکوه، پایداری و ایستادگی سرزمینمان ایران است. این روزها به دلیل کرونا و گرانی، شرایط سختی را سپری می کنیم. ناچاریم از این شرایط دشوار، جان سالم به در ببریم. فکر می‌کنم می بایست تمرین کنیم مثل دماوند مقاوم باشیم تا مغلوب سختی‌های زندگی در این برهه از زمان نشویم. فقط با افزایش آمادگی و انطباق سریع با شرایط جوی متفاوت می‌توانید به فکر صعود به قله باشید. چقدر بهتر می‌شد که در سختی‌ها مثل کوه پشت هم باشیم!
جریان هوا و باد به پرنده کمک می کند اوج بگیرد و بدون صرف نیروی زیادی پرواز کند. سوالی که از خودم می‌پرسم این است. شیوه برخورد من با بادهای تند چگونه است؟ چه برخوردی با گرانی‌های اخیر دارم؟ استراتژی من برای ادامه زندگی در شرایط سخت این ایام چیست؟
فکر می‌کنم مشکلات (بادهای تند) همیشه فرصت‌هایی را همراه خود دارند. نمی‌خواهم شعار بدهم اما معتقدم اگر نسبت به مشکل، نگرش مثبت داشته باشم نه تنها برای حل یا کاهش آن سخت‌تر یا بهتر بگویم متفاوت‌تر تلاش خواهم کرد بلکه از آن درس می‌گیرم که گاهی شدت مشکلات را نمی‌توان فقط با یک شیوه کم کرد و باید پلن "B" و حتی "C" داشت. همچون پرنده که با حرکت دادن مچ و انگشت خود، بال‌هایش را در موقعیت درست قرار می‌دهد و وقتی جهت باد تغییر می‌کند بال‌هایش نیز به موازات آن حرکت می‌کنند. اگر در شرایط سخت این روزها این کار را انجام دهیم، به نظر من جان سالم به در خواهیم برد. منظورم این جمله از تام پیترز است که ما را خطاب قرار می‌دهد "اگر تغییر و بازنگری را دوست ندارید، آماده بیرون افتادن از گردونه باشید"
