رفع ید غاصبانه:
هر شخص ملک خود را باید به طور قانونی در تصرف داشته باشد که در این صورت مشکلی نخواهد داشت. اما ممکن است مسائل حقوقی رخ بدهد که سبب تصرف غاصبانه شود. به این معنا که در دعاوی خلع ید صاحب ملک ادعای تصرف غیرقانونی ملک خود را توسط دیگری دارد و درخواست رفع تصرف از دادگاه دارد که توسط وکیل متخصص املاک دادخواست خود را مطرح می‌کند. در نتیجه فرد مدعی ملک که همان صاحب ملک است ادعایی مطرح کرده و باید آن را به اثبات برساند و با توجه به اینکه در این نوع دعاوی قراردادی بین دو طرف از قبل تنظیم نشده است، دلایلی برای اثبات آن لازم است.
از جمله مواردی که باید به اثبات برسد، مالکیت واقعی صاحب ملک بر ملک است. طبق قانون، مالک شخصی است که نام او در دفتر املاک ثبت شده باشد که استعلام آن توسط دادگاه از دفتر املاک گرفته می‌شود. پس از به اثبات رسیدن مالکیت صاحب‌خانه، می‌توان دعوای خلع ید غاصبانه را از طریق یک وکیل ملکی خوب مطرح کرد.
رفع ید امانی:
در دعاوی خلع ید امانی طرفین در آغاز قراردادی را منعقد کرده‌اند که هر دو طرف با داشتن توافق بر سر محتوای آن رابطه‌ای حقوقی را بین خود شروع کرده‌اند. این‌گونه روابط حقوقی تا زمانی درست و در کمال صحت پیش خواهد رفت که موعد قرارداد به پایان رسیده باشد (تعیین موعد قرارداد در صورت خواستار خود طرفین مشخص می‌شود)و شخص پس از پایان موعد به تصرف خود پایان بدهد. همچنین صاحب ملک نیز نیازی به ادامه قرارداد و رعایت روابطی که بر اساس آن قرارداد به وجود آمده است، ندارد. با این حال اگر طرف دیگر قرارداد باز هم به تصرفات خود مشغول باشد، به عنوان غصب کننده‌ای محسوب می‌شود که ملک را به طور غیر قانونی تصرف کرده است و می توان از او شکایت جهت دعاوی خلع ید امانی را در دادگاه مطرح کرد.
همچنین اگر در قرارداد مدتی جهت اتمام تصرف تعیین نشده باشد ، تنها در حالتی می‌توان از متصرف شکایت جهت دعوای خلع ید امانی کرد که صاحب ملک، خواستار ملک خود باشد و رفع تصرف توسط متصرف صورت نگرفته باشد و او به تصرفات خود که دیگر غاصبانه و غیر قانونی محسوب می‌شود، ادامه دهد. شما می‌توانید با کمک بهترین وکیل ملکی به این نوع دعاوی رسیدگی کنید.
رفع ید مشاعی:
در مواردی که حکم خلع ید علیه متصرف ملک مشاع به نفع مالک قسمتی از ملک مشاع صادر شده باشد، از تمام ملک خلع ید می شود و مشمول مقررات املاک مشاعی است. بنابراین قوانین و مقررات به طور استثنا و خاص اجازه می‌دهد، صاحب بخشی از ملک دارای مشاع بتواند تمام ملک را خلع ید نموده و از تصرف آن توسط شریک یا غصب کننده جلوگیری کند.
