جرم محاربه از نظر قانون
معاون حقوقی قوه قضائیه در نظریه مشورتی شماره 7/5119 مورخ 16 آبان 1377 چنین اظهار داشت: با توجه به اینکه در موارد دیگر به این معنا به کار رفته و مجازات خاصی غیر از حد شرعی در نظر گرفته شده است. . برای تنظیم آن، اگر نگوییم این استفاده مجازی است، می توان گفت که رابطه بین آنها عمومی و خصوصی مطلق است. یعنی فساد از جمله جنگ. در واقع از دیدگاه معاونت حقوقی قوه قضائیه این دو عنوان مجرمانه دو عنوان مستقل هستند که گاه با هم تداخل دارند.
ماده 286 قانون مجازات اسلامی مصوب 1391 در خصوص جرم انگاری افساد فی الارض می گوید: اشاعه مواد سمی، میکروبی و خطرناک یا ایجاد مراکز فساد و فحشا یا کمک به آنها به نحوی که موجب اخلال شدید در نظم، ناامنی و یا عمده شود. . آسیب رساندن به تمامیت فیزیکی افراد یا اموال عمومی و خصوصی یا گسترش فساد. یا اگر فحشا فراگیر شود، مفسد محسوب می شود و به اعدام محکوم می شود».
طبق مواد 279، 280، 281 و 282 قانون مجازات اسلامی «محاربه عبارت است از حمل سلاح به قصد کشتن، ارعاب یا ارعاب مردم به نحوی که موجب ایجاد ناامنی در محیط شود». «کسی که با انگیزه شخصی علیه یک یا چند نفر سلاح به دست بگیرد و عمل او علنی نباشد و همچنین کسی که بر علیه مردم سلاح به دست بگیرد اما به دلیل ناتوانی امنیت آنها را سلب نکند، محسوب نمی شود. یک دشمن. "شخص یا گروهی که برای دفاع و مبارزه در برابر جنگ سالاران سلاح به دست می گیرد، جنگ سالار نیست." یکی از چهار مجازات جنگ اعدام است.
اما کدام قوانین به فساد در جهان اشاره دارند؟ قانون مبارزه با مواد مخدر؛ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری؛ قانون اخلالگران اقتصادی؛ قانون مجازات نیروهای مسلح; قانون مجازات عبور کنندگان مرزی؛ قانون تشدید مجازات اسکناس های تقلبی؛ قانون تشدید مجازات انحصارگران و فروشندگان؛ فساد در جهان در قانون مجازات فعالان سمعی و بصری و قانون مبارزه با قاچاق انسان ذکر شده است. آدم برای جنگجو بودن باید اسلحه داشته باشد سرد یا گرم فرقی نمی کند. البته باید توجه داشت که هر سلاحی محاربه نیست و ممکن است افراد برای دفاع از خود یا دیگران اسلحه برداشته باشند که دیگر نمی توان گفت محاربه است و باید در جای دیگری بحث شود.
هدف سلاح باید کشتن مردم و مال و ناموس و ارعاب مردم باشد و اعمال او باعث ناامنی می شود. یعنی هدف انسان اینهاست، ولی اگر با شخص یا اشخاصی دشمنی شخصی داشته باشد یا به قصد سرقت سلاح و مجروح کردن چند نفر دیگر باشد، نمی توان او را دشمن دانست. پس برای جنگ سالار بودن باید هدف انسان سلب امنیت و آسایش و مقصودش مال و جان و ناموس و... باشد.
عمومیت جرم نیز مهم است; نیت و عمل فرد باید کل جامعه را در برگیرد و عنوان کلی داشته باشد و امنیت کل جامعه را نفی کند و همانطور که بیان شد نباید بر اساس دشمنی شخصی باشد.
تفاوت فساد در دنیا با جنگ
تفاوت فساد در دنیا با جنگ چیست؟ در تعریف فساد در دنیا کلیات وجود دارد ولی در کل هدف برهم زدن امنیت و محرومیت زدایی جامعه است و ملاک فقط گرفتن اسلحه نیست بلکه در جنگ هر چند هدف باشد. مخالف. امنیت کشور، اما تنها به دست گرفتن اسلحه برای پول، ثروت، ناموس و ارعاب مردم، ملاک عنوان رزمنده است.
در افساد فی الارض می توان ارتکاب (عمل) یا عدم ارتکاب جرم را انجام داد، اما در محاربه باید کاری کرد که علیه امنیت جامعه اسلحه به دست بگیرد.
طبق ماده ۲۸۶ قانون مجازات اسلامی، مفسد نه تنها برای امنیت داخلی، بلکه برای امنیت بیرونی کشور نیز می تواند اقدام کند، اما هدف دشمن فقط امنیت داخلی است.
بر اساس اعلام سازمان قضایی نیروهای مسلح، قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 عناوین مجرمانه «محارب» و «افساد فی الارض» را به طور ارثی تفکیک و در فصلی جداگانه به بحث گذاشته است. یعنی قانونگذار در قانون جدید مطالب مربوط به محاربه را در فصل خود و مطالب مربوط به فساد را در فصلی دیگر قرار داده است. در قانون جدید، مواد 279 تا 285 به «جنگ» اختصاص دارد.
