یه زمانی تلفن همه مکان‌ها رو به هم وصل کرد: خانه، اداره، مطب، شرکت.
بعدش موبایل، همه آدم‌ها رو به هم وصل کرد: رحیم، اعظم، چراغ علی، پارمیدا.
و حالا قراره اینترنت اشیا، همه چیز رو به هم وصل کنه: جارو برقی، گلدان، کوله، قابلمه.
یواش یواش، ادبیات وسایل کامپیوتری برای حرف زدن باهم داره غنی‌تر میشه. حتی از توش مثل دیوان حافظ و گلستان سعدی، شاهکار ادبی به وجود اومده (مثل دیوان اندروید). با این تفاوت که کامپیوترها از خوندنش لذت میبرن نه ما.
به نظر میاد یکی از مهارت‌هایی که برای بچه‌های دهه پیشِ رو به اندازه مهارت فکر کردن به زبان انگلیسی اهمیت پیدا کنه، مهارت برنامه‌نویسی باشه، یعنی توانایی فک کردن به زبان کامپیوترها.
