شاید این جملات رو خیلی شنیده باشین که فلانی به من بی احترامی کرد. فلانی بدون اینکه بهم سلام کنه از کنارم رد شد و این بی احترامیه. فلانی با شلوار جین پا شده اومده کنفرانس یا مصاحبه کاری، حداقل زحمت نکشید یه کت و شلوار یا لباس رسمی تر بپوشه، حتما براش مهم نبود و یه جور بی احترامیه. فلانی شام دعوتمون کرده تو ظرفهای معمولی برامون غذا کشیده نه تو ظرف کریستال بی احترامی از این بالاتر؟ فلانی داره با من صحبت میکنه دستاش تو جیبشه نمیگه من رییسشم باید محترم تر جلوم وایسه؟
شاید شما بتونین هزاران مثال دیگه رو به یاد بیارین که برای خودتون و دیگری اتفاق افتاده و رفتار شما با دیگری یا رفتار دیگری نسبت به شما حمل بر بی احترامی شده. حالا بیاید دقیق فکر کنید چه مقدارش درست بوده و چه تعداد نادرست؟
احترام مفهوم بسیار وسیعی داره که در هر خانه، شهر، کشور و به طور کلی فرهنگی بسیار متفاوته. بسیار ممکنه که چیزی که شما ازش به عنوان احترام در نظر میگیرید و عدم انجامش در نظر شما یک جور بی احترامی تلقی بشه برای فرد دیگه اصلا تعریف نشده باشه. موضوع من توهین های علنی و مشخص نیست. اینکه مثلا یه فردی به شما فحش بده یا شما رو به لحن بد خطاب بکنه. فکر میکنم این توهین ها در بیشتر جاها بی احترامی و بی ادبی محسوب بشه و خاص فرد خاصی نباشه. منظور رفتارهای بسیار ساده ای هست که شاید به راحتی بشه ازش گذشت و اگه عمیقتر بررسی بشه به این نتیجه رسید که اصلا بی احترامی نبوده و فقط به خاطر یه تفسیر اشتباه به این جا رسیده.
به طور قطع احترام گذاشتن و احترام دیدن بسیار مهمه ولی نباید اونقدر این دایره احترام رو دور خودمون تنگ کنیم که نه بتونیم راحت با دیگری ارتباط بگیریم نه اینکه افراد نگران نزدیک شدن به ما باشن چون ممکنه هر رفتار و حرکتی رو بی احترامی تفسیر کنیم و خب در این حالت ترجیح دیگران بر اینه که کمتر با ما ارتباط داشته باشن و رفت و آمد کنن. باید مرز احترام رو به طور درست برای خودمون تعریف کنیم. آیا واقعا اون حرکت یا حرفی که ما به عنوان بی احترامی تلقی می کنیم بی احترامیه؟ آیا به ما آسیبی وارد کرده؟ آیا اون فرد در جاهای دیگه حرکات و حرفهای مختلف دیگه ای هم به طور غیر محترمانه به ما یا دیگری زده؟ مثلا اگر فردی جایی ما رو دید و سلام نکرد نمیتونیم به این فکر کنیم که شاید حواسش نبود؟ آیا این رفتارش تکرار شده بود؟
ممکنه شما مجموعه رفتار و حرفهای فردی رو بررسی کنین و به این نتیجه برسین که واقعا نامحترمانه برخورد کرده و حتی این رو در رفتار با دیگران هم انجام داده. خب اینجا دیگه تصمیم با شماست که به رابطه با این فرد ادامه بدین یا ازش محترمانه بخواین که رفتارش و نوع بیانش اذیتتونن میکنه و دوست ندارین تکرار بشه. مهم اینه که تفسیر شما از رفتار و حرف یک نفر از یک مرزبندی تقریبا درست از احترام صورت بگیره نه تعاریف اشتباه.
یک راهی که متوجه بشین که آیا این مرزبندی و تعریف شما از احترام درسته و خیلی سختگیرانه نیست میتونه این باشه که با دوستانتون یا همکارانتون یا افراد نزدیک دیگه ای که ترجیحا جور دیگه ای فکر میکنن و به مسائل نگاه میکنن مطرح کنین. این روش بهتون کمک میکنه که از زاویه دید متفاوتی به داستان نگاه کنین و متوجه بشین مرزبندی و تفسیر شما لزوما درست نیست و جور دیگه ای هم میشه به مسئله نگاه کرد.
شاید راه حل دوم این باشه که به تکرار پذیری رفتار و گفتار غیر محترمانه طرف مقابل هم دقت کنین. ببینین آیا از این فرد رفتار غیر محترمانه دیگه ای در موقعیت دیگه در برابر خودتون یا دیگران دیدین؟ این تکرار پذیری شاید بهتر بتونه شما رو به نتیجه برسونه.
راه حل سوم هم میتونه این باشه که بررسی بکنین چه تعداد رفتاری براتون حکم بی احترامی داره و در طول روز یا هفته چند نفر در برخورد با شما متهم به بی احترامی شدن( البته ممکنه به روی اونها نیاورده باشین ولی تو دلتون گفتین عجب آدم نا محترمی). ببینید اگه تعداد زیادی در این دایره قرار گرفتن شاید مربوط به تعاریف سختگیرانه شما از احترام و بی احترامی باشه نه لزوما رفتار اون فرد.
شما چه تجربه ای از رفتار غیر محترمانه دارین؟ مرزبندی احترام برای شما چطوریه؟ چقدر فکر میکنین سختگیرانه هست و چقدر خانواده در شکل گیری این مرزبندی نقش داشته؟ آیا شما هم در اسارت احترام هستین؟
