استرالیا، کشوری است واقع در نیمکره جنوبی که به عنوان کوچکترین قاره جهان همراه با تعدادی جزیره واقع در اقیانوس هند و آرام میباشد. این کشور دارای مقام ششم از جهت مساحت در دنیا میباشد. کشور استرالیا در اول ژانویه ۱۹۰۱ تشکیل گردید. از زمان فدرالی شدن، استرالیا دارای سیستم لیبرال دموکرات بوده و در عین حال عضوی از قلمرو کشورهای مشترک المنافع پادشاهی انگلستان میباشد.
کانبِرا پایتخت کشور استرالیا است. جمعیتی بیش از ۳۲۵ هزار تن دارد و بزر گترین شهر غیر بندری استرالیا به شمار میآید. کانبرا در سال ۱۹۰۸ در توافقی میان سیدنی و ملبورن به پایتختی استرالیا برگزیده شد. کانبرا به عنوان پایتخت استرالیا، پارلمان و دادگاه عالی این کشور و بسیاری دیگر از ادار ههای دولتی را در خود جای داده است ولی اغلب مراکز اداری و تجاری استرالیا در شهرهای دیگر از جمله سیدنی و ملبورن قرار دارند.
استرالیا یکی از بهترین مناطق آب و هوایی دنیا میباشد و این خود تاثیرات مثبتی در مهاجرت به استرالیا دارد. شاید به همین دلیل است که همه ساله افراد بسیار زیادی از کشورهای پیشرفته اروپایی (مخصوصا انگلستان)، کانادا و امریکا در یافتن یک محله سکونت دائم استرالیا را انتخاب میکنند. جالب است بدانید که سالانه بیش از ۲۵ درصد متقاضیان ویزاهای دائم استرالیا از کشورهای اروپایی از جمله انگلستان میباشند.
از آنجا که اغلب شهرهای استرالیا از جمله سیدنی، ملبورن، پرت، گلد کاست، آدلاید، ولونگونگ، نیو کاستل، و هبارت شهرهای ساحلی هستند، تقیربا در همه فصول سال این شهرها سر سبز هستند و به دلیل کمی جمعیت، بارندگیهای فراوان و پهناور بودن کشور، آب و هوای استرالیا تقریبا در همه جا حتی در شهر بزرگی چون سیدنی عاری از آلودگی میباشد.
فصلهای استرالیا بر خلاف فصول نیمكره شمالی است. در ماه ژوئیهشروع زمستان میباشد که سراسر كشور استرالیا از پایین ترین دما برخورداراست. مناطق كوهستانی با متوسط دمای ( ۵+ تا ۵-) درجه سانتیگرادسردترین نقاط استرالیا هستند در حالی كه مناطق گرمسیری آن متوسط دماییبین ( ۵ تا ۳۰ ) درجه سانتیگراد را نشان میدهند.
استرالیای جنوبی بالاترین متوسط دما را معمولا در ماههای ژانویه و فوریه دارد، در صورتی كه دسامبر گر مترین ماه تابستانی در شمال استرالیاست. چنانچه مایل به دانستن وضعیت هوای روز در هر یک از شهرهای استرالیا هستید میتوانید به سایت زیر مراجعه کنید.
www.AustralianTouristcommission.com
واحد پول استرالیا دلار استرالیایی می باشد و در مهاجرت به استرالیا در سال 2020 شما باید این واحد پولی را برای اکسچنج های مالی و تجارت های خرد و کلان خود استفاده کنید و این کشور دارای نظام اقتصادی برجسته و چند محصولی غربی با درآمد سرانه بیش از انگلستان، آلمان و فرانسه است. علیرغم بحران های اقتصادی که گریبانگیر کشورهای جهان بود، این کشور رتبه دوازدهم اقتصادی دنیا را در سال ۲۰۱۲ داشته است. نرخ بیکاری استرالیا در سال منتهی به آگوست ۲۰۱۲، ۱/۵ درصد و همچنین نرخ تورم در یک سال اخیر ۱/۶ درصد بوده است.
محصولات اصلی استرالیا نیشکر، پنبه، غلات و گوشت است. همچنین این کشور دارای معادن بسیاری میباشد و اخیرا منابع گازی خاصی در استرالیا کشف گردیده است.
به دلیل مناظر زیبای توریستی، آب و هوای خوب، و امنیت بالا برای گردشگران، صنعت گردشکری در استرالیا به یک صنعت بزرگ تبدیل گردایده است و این صنعت به همراه صنعت پذیرش دانشجو به دو پدیده قوی و رو به رشد برای اقتصاد استرالیا تبدیل گردیده اند.
بیشتر جمعیت در مناطق شهری ساکن هستند. سیدنی پرجمعیت ترین شهر استرالیا است. بیشترین جمعیت ۲۳ میلیون نفری تخمینی استرالیا متشکل است از مهاجرین قرن نوزدهم و بیستم که اکثریت نیز از بریتانیای کبیر و ایرلند به این کشور آمده اند. جمعیت استرالیا از زمان جنگ جهانی اول تا کنون چهار برابر شده است. در سال ۲۰۰۱ پنج گروه عمده از میزان ۴/۲۷ درصدی از جمعیت متولد خارج از استرالیا عبارت بودند از متولدین انگلستان، نیوزلند، ایتالیا، ویتنام و چین.
پس از لغو شدن سیاست استرالیای سفید در سال ۱۹۷۳ ، ابتکارات متعددی از جانب دولت به منظور گسترش هماهنگی نژادی صورت پذیرفته است که جملگی بر سیاست چند فرهنگی شدن جامعه استوار است. کمتر از ۱۵% از مردم استرالیا در مناطق روستایی زندگی میکنند.
همچون بسیاری دیگر از ممالک توسعه یافته، استرالیا نیز جمعیتی رو به پیر شدن دارد که این امر تعداد بیشتر افراد رو به بازنشستگی و کاهش افراد در سن کار را به همراه خواهد داشت و این سبب جذب مهاجر و نیروهای متخصص کار از سایر کشورها شده است. استرالیا بصورت لحظه ای جمعیت خود را از طریق وبسایت رسمی آمار استرالیا به نشانی www.abs.gov.au نشان میدهد.
عمده مهاجرین افراد متخصص هستند و مهاجرت از طریق خانواده نیز رو به رشد است. زبان انگلیسی زبان رسمی استرالیا است. تعداد قابل توجهی از مهاجرین نسل اول و دوم دو زبانه هستند. استرالیا مذهب رسمی ندارد، اما دارای آزادی انتخاب ادیان است.
بطوریکه در یک محله مسجد، کلیسا و معبد بودا همگی وجود دارند.
کشور استرالیا دارای سیستم پارلمانی است و حکومت در این کشور از سه قوه تشکیل شده است.
۱- قوه مققنه : پارلمان از ملکه، مجلس سنا و مجلس نمایندگان تشکیل شده است. نمایندگی ملکه را در اینجا فرماندار کل عهده دار است که در مقام عمل فعالیت اندکی در پارلمان داشته یا هیچ فعالیتی ندارد.
۲- قوه مجریه: شورای اجرایی فدرال. در عمل مشاوران عضو این شورا عبارتند از نخست وزیر و وزرا.
۳- قوه قضائیه: متشکل است از دیوان عالی استرالیا و محاکم فدرال. زمانیکه در سال ۱۹۶۸ قانون استرالیا به تصویب رسید، دادگاههای ایالتی بطور رسمی از کمیته قضایی شورای مشترک المنافع مستقل شدند.
دانستن و فهمیدن سنت ها و قوانین استرالیائی به شما کمک می کند که خود را با زندگی در جامعه استرالیا وفق دهید. اولین ساکنین استرالیا ابورجینالها هستند که از۴۰۰۰۰ سال پیش و یا بنا به گفته ای ۶۰۰۰۰ سال پیش در استرالیا ساکن بوده اند. مردمان بومی استرالیا اعتقادات معنوی مخصوص به خود را دارند، حرمت برای زمین، فرهنگهای گوناگون و سنت هنری که یکی از قدیمیترین سنت آنهاست. امروزه، جمعیت اقوام بومی استرالیا چیزی در حدود ۴۸۳۰۰۰ نفر است که ۲ درصد کل جمعیت استرلیا را تشکیل میدهد.
فرهنگهای بومی بخش مهمی از هویت ملی استرالیا است و ابورجینا لها و ساکنان جزایر تُرس نقش مهمی در زمینه های بسیاری ، از جمله هنر، رسانه ها، دانشگاهها ، ورزش و تجارت ایفا کرده اند.
استرالیا جامعه ای است که چند فرهنگی بودن جامعه را به صورت تمام و کمال قبول میکند و دارای مردمانی است که از فرهنگها و اقوام مختلف هستند.استرالیایی ها از کشورهای بسیار مختلفی آمده اند و به همین خاطر نژاد پرستی به ندرت دیده میشود و در صورت مشاهده و اثبات یک جرم است که مجازات کیفری دارد.
نزدیک به ۴۵ درصد از مردم استرالیا یا یکی از والدین آنها در خارج از این کشور متولد شده اند. با آنکه انگلیسی زبان رسمی این کشور است، در استرالیا مردم به بیش از ۳۰۰ زبان ازجمله زبانهای بومی سخن می گویند. مردم استرالیا از ادیان بسیار گوناگونی نیز پیروی می کنند. در استرالیا هرکس در چارچوب قانون آزاد است تا فرهنگ و سنتهای دینی خود را ابراز و بدان عمل نماید. هر کسی میتواند در جامعه مشارکت و به عنوان یک استرالیایی به آن تعلق داشته باشد. نخست ممکن است شما به این گوناگونی یا تنوع آداب و رسوم و فرهنگهای مختلف اجتماعی عادت نکرده باشید. اگر شما به دیگران، عقایدشان و سنتهای آنان احترام بگذارید، میتوانید براحتی جامعه چند فرهنگی استرالیا را پذیرفته و از زندگی در آن لذت ببرید.
جالب توجه است بدانید که در پارک بیوسنتیال که از پارکهای مشهور سیدنی هست، تندیسی از کوروش بزرگ به نشانه اولین موسس جامعه چند فرهنگی بنا شده است که هر روز مورد بازدید خیلی از ساکنین سیدنی و گردشگران قرار میگیرد.
بنا به سوگندنامه هنگام شهروندی، شهروندان استرالیایی دارای وظایف و مسئولیت هایی هستند که برخی از آنان شامل موارد زیر میشود:
• از قانون پیروی کنند
• در انتخابات ایالتی و منطقه ای و نیز رفراندوم شرکت کنند
• حمایت از استرالیا در صورتی که نیاز باشد
• اگر از آنها خواسته شد، در هیأت ژوری دادگاهها شرکت کنند
•مساوات و رفع تبعیض
شما حق دارید که مورد احترام باشید و احتیاجات شما مانند احتیاجات دیگران منصفانه برآورده شود. همچنین شما هم باید با دیگران به احترام رفتار کنید خواه در استرالیا متولد شده باشند و خواه مانند خود شما مهاجر باشند.
طبق قوانین فدرال و قوانین ایالتی با هیچکس نبایستی به خاطر سن، نژاد، کشور اصلی، جنسیت، وضعیت تاهل، بارداری، اعتقادات سیاسی و مذهبی، معلولیت، علایق جنسی کمتر از دیگران رفتار شود.
تبعیض نژادی در استرالیا قابل قبول نیست.این قانون در اکثر زمینه ها مانند استخدام، آموزش وپرورش، مسکن، خرید اجناس، و دسترسی به خدمات از قبیل دکتر، بانک و هتلها نیز صادق است. زن و مرد از نظر قانون و سایر موارد برابر میباشند.
به طور یکسان با شما رفتار کردن نیز بدان معنی است که شما باید دسترسی عادلانه به خدمات دولت بدون توجه به آنچه پیش زمینه شما است، داشته باشید.
سازما نهای دولتی این مسئولیت را دارند که متنوع بودن فرهنگهای مردم استرالیا در ارائه خدمات به آنها را در نظر بگیرند. به طور مثال اغلب ادارات دولتی اطلاعیه های خود را به چند زبان مختلفت ترجمه کرده و در دسترس افراد قرار می دهند و برای کسانی که قادر نیستندانگلیسی صحبت کنند، مترجم تلفنی یا حضوری آماده میکنند. اکثر بیمارستانها و مراکز درمانی مترجمین استخدامی دارند.
استرالیا به آزادی بیان مرسوم است. ولی دشنام، تحقیر، توهین، و تهدید دیگر به اشخاص یا گرو هها بر پایه نژاد، کشور اصلی، جنسیت، وضعیت تاهل، بارداری و اعتقادات مذهبی و سیاسی عملی خلاف قانون است و تبعات جدی دارد.
در استرالیا هرکس موظف است که قانون را رعایت کند. برخی از چیزهایی که در کشور دیگری ممکن است مورد قبول باشد ممکن است در استرالیا غیرقانونی باشد. دانستن و فهمیدن قوانین استرالیا به شما کمک میکند که خود را با زندگی در جامعه استرالیا وفق دهید.
بسیاری از استرالیایی ها به عنوان داوطلب به دیگران کمک میکنند. داوطلبین برای انجام کارها یشان مبلغی دریافت نمیکنند بلکه وقت و فنو نشان را به رایگان دراختیار جامعه میگذارند و دیگران و خود از آن سود میبرند.
کار داوطلبانه همیشه انتخابی است و هیچگاه اجباری نیست. اگر چه داوطلبانه است اما جایگزین برای کار با پرداخت مزد نمیشود، بلکه میتواند به شما مهارت و راه ورود به نیروی کار را فراهم کند و نیز تجربه کاری لازم برای کار را دریافت کنید.
با گذراندن وقت به عنوان داوطلب ممکن است نگرانیهای مربوط به یادگیری زبان انگلیسی، ایجاد مهارتهای اجتماعی و شبکه های اجتماعی و مشکل پیدا کردن کار را از میان بردارید. بنابرین توصیه ما این هست که در ماههای اول پس از ورود و در صورت نیافتن کار واقعی حتما به کارهای داوطلبانه روی آورید تا هم با فرهنگ محیط کار و همینطور زبان انگلیسی آشنایی بهتری پیدا کنید و هم شانس کاریابی خود را بالا ببرید.
هنگام ملاقات برای اولین بار رسم متداول در استرالیا این است که به یکدیگر دست بدهند. مردم در ملاقات اول یکدیگر را در آغوش نگرفته و از بوسیدن یکدیگر خودداری میکنند. بسیاری از استرالیایی ها، نگاه کردن به چشمان گوینده هنگام گفت و شنود را نشانه احترام و گوش دادن به سخنان آن شخص میدانند. ولی در برخی مواقع این کار برای بعضی ها ممکن است ناراحت کننده باشد و یا از انجام این کار شرم داشته باشند.
بسیاری از استرالیایی ها در اولین ملاقات دوست ندارند که در مورد مسائل خصوصی نظیر سن، وضعیت تاهل، فرزندان یا درآمد از آنها سؤال بشود.
رسم استرالیایی ها در محیط کار، این است که معمولا یکدیگر را با نام کوچک صدا کنند و از واژه هائی مثل پروفسور، استاد، دکتر و مهندس در محیط کار به ندرت استفاده میشود.
هر وقت برای دیدن یا سر قراری میروید همیشه سعی کنید وقت شناس باشید. اگر بنا است دیر بکنید، سعی کنید با آن شخص تماس گرفته و به او اطلاع دهید. این کار مخصوصا در مورد قرارهای رسمی با صاحبان تخصص بسیار مهم است، به عنوان مثال وقت ملاقات با پزشک یا وکیل و مواردی مشابه. چون ممکن است به خاطر دیر کردن از شما پول مطالبه بشود. کسی که اغلب دیر می کند ممکن است غیر قابل اعتماد به نظر برسد.
اگر دعوتنامه کتبی دریافت میکنید ممکن است در آن تاریخ خاصی هم نگاشته شده باشد که از شما جواب می خواهند. این بدان معناست که شخص دعوت کننده می خواهد بداند آیا شما به این دعوت میروید یا نه. این امری مودبانه است که تا تاریخی که ذکر شده اعلام کنید که آیا می روید یا خیر.
استرالیا جامعه ای ساخته شده از مردمان با فرهنگها و پیشینه های گوناگون است. تنوع لباسی که مردم می پوشند منعکس کننده قسمتی از این گوناگونی است.
برای راحتی یا بسته به شرایط اقلیمی و موقعیت اجتماعی، بسیاری از مردم لبا سهای غیر رسمی و عادی به تن میکنند. بسیاری هم لبا سهای سنتی خود را که ممکن است جنبه مذهبی یا فرهنگی داشته باشد، میپوشند.
درباره نحوه لباس پوشیدن مقررات آنچنانی وجود ندارد. برای کار یا رفتن به مجامعی خاص ممکن است پوشیدن لباس مخصوصی ضرورت داشته باشد. برای مثال، به خاطر رعایت ایمنی هنگام ورود به ساختمان های در دست ساخت بایستی کلاه ایمنی بر سر و پوتین ایمنی در پا داشت. پلیس، ماموران نظامی و کارکنان برخی از مؤسسات بایستی یونیفرم بپوشند. باشگا هها و سالن سینماها و سایر جاها ممکن است از مراجعین بخواهند تا لباس تمیز و مرتب پوشیده و کفش مناسب به پا کنند. شما ممکن است برخی از لباس پوشید نها را زننده یا توهین آمیز بدانید.
اغلب ادارات و مراکز تجاری در استرالیا از ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر باز هستند. کارمندان باید قبل از ساعت ۹ در محل کار باشند به طوریکه راس ساعت ۹ آماده پاسخگویی به مشتری باشند. هر کارمند در طول ساعت کاری خود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه برای صرف صبحانه و ۳۰ دقیقه برای صرف ناهار میز کار خود را ترک کند ولی معمولا در همین زمانها هم باید فرد دیگری پاسخگوی مراجعین شما باشد.
شما اغلب کارهای اداری خود را میتوانید از طریق تماس تلفنی و یا ایمیلی انجام دهید. به ندرت لازم خواهد شد که به صورت حضوری به اداره ای مراجعه کنید.
خشونت در داخل خانه بین زوجین و یا فرزندان به اصطلاح خشونت خانگی یا خانوادگی نام دارد. این نوع خشونت به رفتار ناروائی اطلاق میشود که قربانی این خشونت ترس از آسیب بدنی، آسیب جنسی یا آسیب روانی را تجربه یا احساس بکند و یا اینکه در تنهائی نگهداری شده و یا دچار محرومیت مالی واقع بشود.
برای مشاوره و کمک به مسائل خشونت خانوادگی خطوط و خدمات کمک رسانی در همه ایالات و منطقه ها وجود دارند. در هر ایالات ادارات و موسسات خاصی وجود دارد که زنان و کودکان آسیب دیده خشونت خانوادگی را حمایت می کنند و نیز به مردانی که میخواهند رفتار خشونت آمیزشان را تغییر دهند، کمک می کنند. شماره تلفنهایی ۲۴ ساعته وجود دارد که شما به صورت رایگان تماس میگیرد و با روانشناسان و وکلای خانواده به صورت رایگان در مورد خشونت خانوادگی و اینکه چکار باید کرد، صحبت میکنید. رسیدگی به خشونت های خانوادگی از اولویت های پلیس استرالیا هست و شمااگر خانومی هستید که مورد خشونت خانوادگی قرار گرفته اید، در هر زمان از شبانه روز که با پلیس تماس بگیرید به منزل شما می آیند و شما را به جایی امن میبرند و ضمن برخورد خیلی شدید و اغلب به زندان بردن فرد خاطی، تا هر وقت که لازم باشد از شما در مراکزی که به همین قصد ساخته شده، نگهداری خواهند کرد.
در استرالیا حمایت از خانواده یک اصل هست و با کسانی که خشونت خانوادگی ایجاد میکنند چه زن باشند و چه مرد، با شدت و جدیت برخورد میشود. به عنوان مثال چنانچه فردی همسر خود را کتک بزند و پلیس از این قضیه آگاه شود، حتی اگر هسمر رضایت کامل دهد، ان فرد توسط دادگاه مجازات و در صورت جدیت قضیه زندان خواهد شد.
استرالیا تعهد قوی به حفظ حقوق کودکان دارد. کودکان در استرالیا در برابر کتک، سوءاستفاده جنسی و بدرفتاری احساسی و همچنین خشونت چه در خانه و چه در مدرسه مورد محافظت قانونی هستند. باید در مورد سرپرستی و مراقبت از آنان شرایط معقولی تأمین شود. تنبیه بدنی همچون کتک زدن مذموم است و خلاف قانون محسوب میشود. تنبیه بدنی در مدارس ممنوع است. برخی از مشاغل در استرالیا، مانند پزشکان و معلمان، موظف هستند در صورتی که نگرانی هایی
در مورد کودکی دارند، گزارشی به مقامات ایالتی و منطقه ای مسئولین حمایت از کودکان بدهند. چنانچه یک جوان یا یک کودک مورد صدمه واقع شده یا در معرض چنین صدمه هایی هست، ممکن است اداره خدمات حفاظت از کودکان در این ماجرا درگیر شوند تا بدین سبب از سلامت و امنیت کودک اطمینان حاصل شود .در اینگونه موارد ممکن هست ان فرزند را از پدر و مادر بگیرند و تحت حمایت این سازمان بزرگ شود.
اگر شما یا کسی که شما میشناسید در معرض خشونت و بدرفتاری است و به محافظت نیاز دارد، لازم است با پلیس یا یکی از نهادهای محافظت از کودکان تماس بگیرید.
کودکان زیر سن ۱۶ سال اجازه ازدواج کردن ندارند. افراد بین سن ۱۶ تا ۱۸ سال تنها با کسب رضایت نامه از والدینشان و همچنین اگر مسئولین استرالیا به این امر رضایت داشته باشند، می توانند ازدواج کنند. گرفتن یا فرستادن کودک به کشور دیگر تا تن به ازدواج زودهنگام دهد و یا این کار توسط یک شخص ثالث انجام شود، جرم است.
برای رانندگی خودرو در استرالیا شما بایستی گواهینامه رانندگی داشته باشید و بایستی همیشه آن را در حین رانندگی به همراه داشته باشید. کسانی که ویزای موقت دارند در اغلب ایالتها میتوانند با گواهینامه رانندگی خود که از کشور خودشان داشته اند، تا وقتی که ویزای موقت دارند، در استرالیا رانندگی کنند. ولی کسانیکه ویزاهای دائم دارند، در اغلب ایالتها فقط به مدت ۳ ماه میتوانند با گواهینامه کشور خود رانندگی کنند و بعد از ان بایستی گواهینامه استرالیایی بگیرند.
خودرویی که با آن رانندگی میکنید بایستی توسط دولت ثبت شده باشد. تخلف و یا سرپیچی از قوانین رانندگی میتواند منجر به جریمه های سنگین، از دست دادن گواهینامه رانندگی و حتی زندان گردد. قوانین مخصوصا در مورد محدودیت سرعت و رانندگی پس از صرف مشروب الکلی بسیار سخت است. درجه الکل خون مجاز در ایالتهای مختلف، متفاوت است و بسته به نوع گواهینامه رانندگی فرق می کند.
پلیس به صورت تصادفی و بدون اطلاع قبلی، وضعیت استعمال الکل رانندگان را در خیابا نها و اتوبانها چک میکند.
از سال ۲۰۱۰ قانونی تصویب شده که کودکان تا سن هفت سال بایستی از کمربند یا صندلی مخصوص کودکان استفاده نمایند. کودکان تا سن ۶ ماه باید صندلی مخصوص نوزاد استفاده کنند. مثلا در صندلی نوزاد، صورت نوزاد به طرف عقب می باشد. از ۶ ماه تا سن ۴ سال کودکان باید روی صندلیهای عقب ماشین و روی صندلی مخصوص کودک بنشیند. بچه های خردسال مجاز به نشستن در صندلی جلوی خودرو نیستند. کودکان تا ۴ سال باید در عقب خودرو با کمربند ایمنی مخصوص بنشینند. کودکان بین سنین ۴ تا ۷ سال مجاز به نشستن در صندلی های جلو نیستند، مگر اینکه به طور همزمان همه صندلی های دیگر توسط کودکان زیر ۷ سال اشغال شده باشند. صندلی کودک بایستی با استانداردهای استرالیایی مطابقت داشته، به طور مناسب در خودرو گذاشته شود و مطابق با جثه کودک باشد. در بعضی از جاها این امکان وجود دارد تا صندلی ایمنی کودک را کرایه کرد.
در طبقه بندی اداره مهاجرت استرالیا ، زبان فارسی را یکی از زبانهای رایج و شناخته شده در این کشور معرفی کرده است ، که این موضوع با نفوذ مهاجران فارسی زبان ایرانی ، افغانی و کرد به استرالیا مورد اهمیت قرار گرفته است.
اولین گروه از مهاجران ایرانی در سال ۱۹۳۴ وارد خاک این کشور شدند .پس از آن در سال ۱۹۴۸ و ۱۹۵۳ تعدادی دیگری از آنان که اغلب نیروی متخصص بودند به استرالیا آمدند و از این به بعد بود که دولت تسهیلاتی را برای آنان درنظر گرفته و در مجموع تا سال ۱۹۸۸ حدود ۲۵۰۰ نفر ایرانی وارد استرالیا شدند. بر اساس آخرین سرشماری تعداد ایرانیان مهاجر ساکن استرالیا حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر اعلام شده است. ایرانیان در یک دهه اخیر تمایل بیشتری به مهاجرت به استرالیا داشته اند.و به احتمال زیاد یکی از انگیزه های اصلی آنان رفاه اقتصادی این کشور بوده است.البته در سال های اخیر ورود مهاجران غیر قانونی ایرانی نیز بسیار چشمگیر بوده است و این امر باعث شد تا آمار دقیقی از ایرانیان مقیم در این کشور بدست نیاید.اما به لحاظ حیثی بیشتر ایرانیان جوان هستند. که این مسئله موضوع تمرکز و توجه جامعه ایرانی پویا که بخوبی بتوانند نمایندگان فرهنگ و تمدن ایرانی باشند، را بیشتر نمایان می کند.
ایرانی ها اغلب شهرهای سیدنی ، ملبورن ، پرت و بریزبین را برای زندگی انتخاب کرده اند .به خصوص شهر سیدنی بخش زیادی از کل جمعیت ایرانی ساکن در استرالیا را به خود اختصاص داده است . شاید دلایل عمده آن فراوانی مراکز فرهنگی ،هنری ،رفاهی و دفاتر تجاری و آب و هوای بسیار خوب این شهر زیبا باشد. در طی سال های اخیر بیشترین برنامه دولت استرالیا بر جذب نیروهای متخصص و ماهر بوده است و بطور متوسط در سال های اخیر حدود ۵۰۰ متخصص ایرانی در سال به استرالیا مهاجرت کرده است.
اماموضوع مهمتر دیگر که در جمعیت مهاجر ایرانی موثر است ورود تعداد زیادی مهاجر غیر قانونی ایرانی می باشد که در طی سالهای اخیر از طریق مناطق شمالی استرالیا و بوسیله قایق های بسیار ناامن از طریق اندونزی وارد آبهای استرالیا شده بودند و طی فرایندی و پس از گذراندن دوران ارزیابی در کمپ ها به خاک استرالیا انتقال داده شده اند. اما پس از ورود بسیاری ازآنان به خاطر عدم بهره مندی از مزایای اجتماعی و شغلی دچار مشکلات متعددی می گردند وبعضی از آنها با ناامیدی به سرزمین مادری برمی گردند.
اما از مهمترین نشانه های رشد جمعیت ایرانی، می توان به پدید آمدن یک گروه قومی متمایز با فرهنگ و تمدن کهن که طبقه متوسط به بالای جامعه استرالیایی-ایرانی را در استرالیا شکل می دهند، یاد کرد.
از آنجا که ایرانیان همواره در راستای گسترش فرهنگ خود در هر گوشه این دنیا قدم بر می دارند و علاقمند به معرفی کردن ارزش های ملی خود می باشند، در استرالیا نیز بنیادهای فرهنگی ایرانی تاسیس شده و بسیاری از ایرانی های فرهنگ دوست وهنرمند اقدام به اجرای برنامه های فرهنگی و هنری مانند: اجرای شب شعر ، موسیقی ، نمایش و برگزاری جشن های سنتی می کنند.
موسساتی چون کانون فرهنگی و آموزش ایرانیان شهر گلدکاست ، سازمان همیاری ایرانیان در سیدنی، موسسه
فرهنگی اندیشه در پرت، خانه موسیقی ایرانیان ویکتوریا، انجمن شعر سیدنی،و دهها موسسه فرهنگی دیگر از جمله مراکزی هستند که به فعالیتهای فرهنگی ایرانی در سطح گسترده می پردازند.
آشنایی فرهنگ ایرانی و فراگیری زبان فارسی یکی از دغدغه های ایرانیان مقیم خارج از کشور برای فرزندان خود می باشد. بنابراین مهاجران در استرالیا اقدام به راه اندازی مدارس فارسی زبان کرده اند،البته با مولفه های آموزشی استرالیا به صورت مدارس خصوصی و فرهنگی به فعالیت می پردازند.
کرسی زبان فارسی در دانشگاه های استرالیا از سال ۱۳۷۵ شمسی توسط آقای دکتر کلباسی در دانشگاه ملی کانبرا آغاز شد و در ادامه با تلاش های سفارت جمهوری اسلامی ایران و گفت و گوهایی که با دانشگاه ملی کانبرا آغاز گشت، کرسی ثابت زبان فارسی و فرهنگ ایرانی در آن دانشگاه تاسیس گردید و یک استاد از دانشگاه علامه طباطبایی آموزش زبان فارسی را در سه سطح ابتدایی ، متوسطه و پیشرفته بر عهده گرفت.کرسی زبان فارسی در بخش مطالعات عربی و اسلامی دانشگاه کانبرا قرار دارد و یک کتابخانه با تعداد ۱۴۰۰ جلد کتاب فارسی و نشریات قدیمی نیز از جمله امکانات این بخش می باشد .
رسانه های گروهی مختص به جامعه ایرانی شامل روزنامه ، هفته نامه ، رادیو و تلویزیون واینترنت است، اما برخی از آنها شاید نتوانسته اند مسیر و اهداف خود را به خوبی ادامه دهند.
اصولا قرار گرفتن در محیط جدید که فضای فرهنگی، اجتماعی متفاوت تر از سرزمین مادری بر آن حاکم است، خالی از تنش نمی باشد.این روند ممکن هست تا مدتها نیز با اثرات منفی ادامه داشته باشد. جامعه ایرانی در استرالیا نیز با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند .
آمار بالای طلاق از جمله مسائلی است که متاسفانه برخی زوجهای ایرانی با آن مواجه شده اند، هر چند این روند در ایران هم رو به رشد هست. این عامل شاید به خاطر تغییر مفاهیمی چون عدالت اجتماعی حقوق زنان بر اساس معیار کشور های غربی است و نبود دایره خویشاوندی در این گونه موارد که معمولا می تواند نقش میانجی را بازی می کند، یکی از مواردی است که طلاق ما بین زوجهای ایرانی را بیشتر میکند.
همانطور که در مطالب قبلی اشاره شد، بنیادهای فرهنگی ایرانی با تلاش جمعیتی از مهاجران فرهنگ دوست برای حفظ جایگاه تمدن و ارزشهای فرهنگی ایران، در بین جامعه ایرانی شکل گرفته است، اما اندک بودن آنها باعث شده است تا بسیاری از کودکان، زبان فارسی که به عنوان یک عنصر و نگاره ملی قلمداد می شود را به فراموشی بسپارند و نتوانند ارتباط سازنده ای با هویت فرهنگی سرزمین مادری خود برقرار کنند چرا که آنها بیشتر زمان خود را در مدرسه با همسالان انگلیسی زبان سر می کنند و مطابق آموزشهای زبان انگلیسی ذهنیت اجتماعی خود را پرورش می دهند و با اصالت قومی خود بیگانه می شوند. و اینجاست که نقش بنیادهای فرهنگی بیش از پیش مشخص می شود. داشتن یک طرح مشخص برای کودکان و همگام سازی آشنایی با فرهنگ و ارزشهای ملی سرزمین مادری و فرهنگ اجتماع میزبان توسط این بنیادها و مراکز می تواند چاره ای برای کم کردن این بیگانگی فرهنگی باشد .
این را باید یادآور شد که مشارکت خانواده ها در برنامه ها ضروری است. زیرا آنها ارتباط مستقیمی در باور پذیری و رشد ارزشهای کودکان خود دارند.
جامعه چند فرهنگی استرالیا فرصت خوبی را برای تعاملات فرهنگی ایجاد می کند و باید توجه داشت که یک فرد وارد شده به محیط جدید باید بتواند خود را به طریقی با فرهنگ جامعه میزبان هماهنگ کند و از طرف دیگر اصالت فرهنگی خود که از سرزمین مادری به همراه آورده را نیز حفظ کند .تجربه نشان داده است که مهاجران اصولا بر سر دو راهی دو نظام فرهنگی مختلف قرار می گیرند که این رویارویی یا به فرهنگ پذیریی یا واگذاری اصالت فرهنگی می انجامد. البته راندمان اثر پذیری این ماجرا به روحیات مهاجر و میزان شناختش از ارزشها و معیارهای فرهنگی بستگی دارد.
اما موضوعی که بدون استثنا همه مهاجران را در ابتدای مهاجرت به خود مشغول می کند احساس غربت و دلتنگی ناشی از دوری از وطن، خانواده و زادگاه است که علیرغم بهره مندی از امکانات و سیستمهای رفاهی جامعه میزبان، باز هم مهاجران و به خصوص ایرانی های مهاجر که در یک جامعه ای با پیوند های ملی و وابستگی های خانوادگی بزرگ شده اند ، را دچار مشکل می کند .
مهاجر ایرانی گاها خود را در یک دو راهی کشاکش انگاره های فرهنگی می بیند و یا باید خود را با مولفه های فرهنگی و اجتماعی استرالیا وفق دهد و یا اینکه در عین زندگی در یک محیط بیگانه با شاخص های فرهنگ زندگی مشخص، همچنان دلبسته فرهنگ زادگاه خویش باشد. انتخاب مسیر دوم باعث می شود تا فرد به وطن بازگردد و قید زندگی در خارج را بزند. چنانچه فرد قصد پذیرش منطقی فرهنگ جدید را نداشته باشد و از طرف دیگر حاضر به بازگشت به وطنش هم نباشد، ممکن دچار سرخوردگی و بی اعتمادی و دیگر مشکلات روانی شود.
اما در این زمینه گرفتن مشاوره پیش از مهاجرت و اطلاع کافی از وضعیت اجتماعی کشور میزبان بسیار مهم است. چرا که مهاجرت به استرالیا برای برخی ایرانیان کسب تجربه های جدی و جدید است و این امر آنها را وادار به خود باختگی فرهنگی نمی کند. از طرف دیگر ایرانیان در هر جای دنیا که باشند، نشان داده اند که به زادگاه و فرهنگ ملی و ارزشهای مذهبی خود وفادار بوده اند. اما آگاهی از تعاملات فرهنگی پیش رو همراه با برنامه ریزی آینده خود و خانواده چاره ای جدی است برای اینکه آنها را در استرالیا به انزوا نکشاند و مردد در تصمیم گیری نکند.
داشتن اطلاعات کافی قبل از مهاجرت همچنین به مهاجران کمک میکند که بتوانند به عنوان یک شهروند فعال در جامعه میزبان نقش آفرینی کنند. و از طرف دیگر به عنوان یک ایرانی نماینده خوبی برای فرهنگ ایران زمین باشند و از زادگاهش حمایت کند. بعنوان مثال بازی های فوتبال آسیایی سال ۲۰۱۴ استرالیا در حضور تعداد بسیار زیادی ایرانی در استادیوم های ورزشی شهرهای مختلف استرالیا از جمله سیدنی، بریزبن، کانبرا و ملبورن برگزار شد که همگی یکپارچه تیم کشورمان را تشویق میکردند.
