حل کننده های هیدروکربنی
این مواد به دو دسته آلیفاتیک و آروماتیکی (بنزن، تولوئن، زایلن و …) تقسیم می شوند. این ترکیبات را عموما از نفت خام استخراج می کنند، در برخی موارد ترکیبی از مواد مختلف مورد استفاده قرار می گیرد . به عنوان مثال پارافین های خطی دارای ویسکوزیته پایینی هستند و در عوض پارافین های شاخه دار ویسکوزیته بالایی دارند و خواص دما پایین بسیار خوبی دارند. ترکیبی از این مواد حلالی با ویسکوزیته مناسب و خواص دما پایین خوبی به ما می دهد. در ادامه به معرفی مثال هایی از این مواد و کاربردهای آنها خواهیم پرداخت.
آلیفاتیک ها (Aliphatic)
ترکیبات آلیفاتیک به موادی اطلاق می شود که در ساختار خود حلقه های آروماتیک ندارند همانند آلکان ها، آلکن ها و … .
سیکلو هگزانون
سیکلوهگزانون مایعی است روغنی که بی رنگ و یا متمایل به زرد است. کاربردهای فراوانی دارد اما به عنوان Solvent برای تولید علف کش ها، سلولز، رزین های طبیعی و سنتزی، واکس ها ، چربی ها و غیره کاربرد دارد.
حلال های آروماتیک (Aromatic)
در ادامه برخی حلال های آروماتیک را بررسی خواهیم نمود :
بنزن (Benzene)
بنزن به عنوان ساده ترین ترکیب آروماتیک شناخته می شود و علی رغم اثرات مضری که می تواند بر بدن انسان بگذارد به دلیل ساختار مولکولی خاصی که دارد استفاده های مختلف و فراوانی از آن می شود. از بنزن در ساخت لاستیک و تایر، صنعت چاپ و ساخت رنگ، تولید رزین، چسپ، نایلون، استایرن و در ترکیب حلال های صنعتی برای پاک کردن گریس و چربی از روی سطوح مختلف، استفاده می شود.
حل کننده های شیمیایی ویژه
دسته دیگری نیز از حلال های شیمیایی وجود دارند که با نام White spirit شناخته می شوند. این ترکیبات شامل هیدروکربن هایی با تعداد اتم های کربن بین 7 تا 12 هستند و در ساختار آن ها عموما ترکیباتی همچون هگزان، تولوئن، بنزن و … وجود دارد. این مواد با نام های حلال 402،403، 406 و … شناخته میشوند و عمده استفاده از آنها مربوط به رقیق کردن لاک و رنگ ، پاک کردن تجهیزات صنعتی، تهیه قیر و لاستیک و … است.
دسته بندی حلال های نفتی : اسپریتهای با نقطه جوش ویژه (SBP)
محدوده جوش این گونه حلال ها بین 30 تا 160 در جه سانتی گراد قرار دارد و دارای زیر گروه های مختلف می باشند.
مشخصه های مهم حلال های نفتی:
موارد مهمی که پیرامون این حلال ها مطرح می شوند شامل : فراریت ، قدرت حلالیت، درجه خلوص، بو، ایمنی و گرانروی هستند که در ادامه آنها را بررسی خواهیم نمود.
فراریت
فراریت یکی از خواص مهم یک حلال هیدروکربنی است و معرف زمان لازم برای تبخیر حلال است که منجر به خشک شدن ماده حل شده می شود. مقدار مطلوب فراریت بستگی به نوع ماده حل شده و دمای کاربرد آن دارد.
معمولا فراریت با نقاط اولیه و نهایی (و گاه تعددادی از نقاط میانی) منحنی تقطیر (دما بر حسب درصد تقطیر شده) و نیز فشار بخار مشخص می شود.
درجه خلوص
درجه خلوص مورد نیاز برای یک حلال بر حسب نوع کاربرد آن متفاوت است ولی به طور کلی از پارامترهای مهمی است که باید بوسیله آزمایش های لازم مشخص شود.
در رابطه با ناخالصی گوگردی معمولا آزمایش “نوارخوردگی مس” و یا “دکتر” کفایت می کند. تمایل حلال به تشکیل رسوب صمغی ناشی از پلیمریزاسیون اولفینها، بوسیله آزمایش “صمغ پتانسل” مشخص می شود. مقدار اولفین نیز بوسیله “اندیس برم” که معرف درجه سیر نشدگی است، تعیین می شود.
مقدار جزئی ترکیبات اسیدی و یا بازی موجود در حلال نیز بوسیله تیتر کردن مشخص می شوند. رنگ حلال نیز بررسی می شود زیرا حلال خالص باید بیرنگ باشد . مقدار جزیی آروماتیک های سنگین موجب زرد شدن حلال می شوند
بررسی بوی حلال ها مهم است زیرا این مواد اغلب در محیط های بسته استفاده می شوند مضافا اینکه معمولا بوی یک ماده سمیت ان را در اذهان تداعی می کند.
بوی حلال بستگی به هیدروکربن های سازنده آن دارد بدین ترتیب که پارافینی ها دارای بوی ملایم، نفتنی ها دارای بوی متعادل و آروماتیک ها دارای بوی تند می باشند. ترکیبات گوگردی نیز بوی شدید و گاه زننده ای دارند که بر سایر بوها غلبه دارد.
معیار استانداردی جهت تعیین بو وجود ندارد و در مورد حلال ها “نداشتن بوی نامطبوع” را به عنوان مشخصه ذکر کرده اند.
بازرگانی اویل پاسارگاد
تامین کننده کلیه محصولات پالایشگاهی و پتروشیمی بخش دولتی و خصوصی در زمینه انواع حلال های نفتی به صورت صادراتی
جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما در ارتباط باشید.
صادرات انواع حلال های قیمت مناسب به کشور افغانستان و پاکستان و عراق جهت بلند کردن انواع سوخت با فرمولاسیون های بسیار سود اور
جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید .
۰۲۱۴۴۱۱۹۱۴۴
۰۲۱۴۴۱۶۷۳۵۶
۰۹۹۰۲۳۴۱۹۳۸
۰۹۱۲۸۴۳۱۲۷۹
