بحران آب های زیر زمینی
ما در یک سیاره خشک زندگی می کنیم. از کشاورزان در کشورهای خشک گرفته تا سیاستگذاران در شهرهای تشنه، همه با کمبود آب مواجه هستند. کمبود آب ناشی از از بین رفتن منابع آب سطحی است. البته این تنها بخش کوچکی از مشکل جهانی آب است. منابع آب زیرزمینی یک منبع حیاتی مهم در بسیاری از نقاط جهان است. سفره های زیرزمینی به عنوان یکی از مخازن آبی جهان در حال از دست دادن ظرفیت و خشک شدن هستند و این خشک شدن ذخایر آب زیرزمینی می تواند عواقب جدی به خصوص در قاره آسیا که در حال رشد کامل است داشته باشد. بنابراین باید در حفظ و نگهداری از آب های زیرزمینی کوشا باشیم و یکی راه های آن این است که از آلودگی آن جلوگیری کنیم.
علل آلودگی آبهای زیرزمینی
شیرابه تولید شده در محل های دفن زباله می تواند آب های زیرزمینی را آلوده کند. آبخوان محله لاو کانال در نیویورک یکی از آلوده ترین سفره های زیرزمینی است. در سال 1978 بیماری هایی مانند سرطان و نقایص مادرزادی در این منطقه بیداد می کرد. پس از بررسی مشخص شد که حلال‌های آلی و دیوکسین‌های موجود در محل دفن زباله‌های صنعتی که قبلاً در این منطقه قرار داشت به منابع آب زیرزمینی نفوذ کرده و از طریق تبخیر باعث آلودگی هوا می‌شدند. و آن را از محله ای به محله های دیگر انتقال می داد.
آلودگی آبهای زیرزمینی با عوامل بیماری‌زا و نیترات‌ها می‌تواند در اثر نفوذ مایعات به سیستم‌های فاضلاب زیرزمینی مانند چاه‌ها، توالت‌ها و مخازن سپتیک، بسته به تراکم جمعیت و شرایط ایجاد شود. هیدروژئولوژی خاک این مایعات به داخل زمین نفوذ کرده و از خاک های غیر اشباع (خاک هایی که کاملاً از آب پر نشده اند) عبور کرده و سپس وارد آب های زیرزمینی شده و باعث آلودگی آن می شوند. این مسئله زمانی مشکل ساز می شود که در نزدیکی این مکان ها چاه آب وجود داشته باشد و از آن برای آب آشامیدنی استفاده شود. هنگامی که مایعات از خاک عبور می کنند، بسته به زمان سفر بین منبع آلاینده و سینک، عوامل بیماری زا یا نابود می شوند یا تا حد زیادی جذب می شوند. بیشتر، اما نه همه، پاتوژن ها در عرض پنجاه روز با عبور از لایه های خاک از بین می روند. میزان تخریب پاتوژن به شدت به نوع خاک، نفوذپذیری خاک، فاصله و سایر عوامل محیطی بستگی دارد. به همین دلیل، تخمین فاصله ایمن بین چاه فاضلاب یا سپتیک تانک و منبع آب دشوار است. با این حال توصیه می شود هنگام حفر چاه فاضلاب فاصله ایمن را رعایت کنید. از آنجایی که مساحت خانه ها محدود است، بیشتر توالت ها در کنار چاه آب ساخته می شوند و می توانند سلامت ساکنان خانه را به خطر بیندازند. آب های زیرزمینی را آلوده می کند و اعضای خانواده از نوشیدن این آب بیمار می شوند.
اگر فاضلاب تصفیه خانه فاضلاب وارد آب های سطحی شود، می تواند وارد آب های زیرزمینی شود. بنابراین موادی که در تصفیه خانه های فاضلاب معمولی جدا نشده اند می توانند وارد آب های زیرزمینی شوند. به عنوان مثال، در چندین منطقه آلمان، غلظت مواد دارویی در آب های زیرزمینی حدود 50 نانوگرم در لیتر است. زیرا در تصفیه خانه های معمولی فاضلاب، آلاینده های میکرومتریک مانند هورمون ها و داروها و سایر آلاینده های میکرومتریک موجود در ادرار و مدفوع به طور کامل حذف نمی شوند و بقایای آنها به آب های سطحی و زیرزمینی ختم می شود.
آلودگی آب های زیرزمینی نیز می تواند ناشی از نشت فاضلاب باشد که در آلمان مشاهده شده است. موارد دیگر مصرف بی رویه کودها یا سموم شیمیایی و همچنین نشت آلاینده ها در کارگاه های صنعتی است. استفاده از کود حیوانی برای کشاورزی نیز ممکن است منجر به کشف داروهای مورد استفاده دام در آب های زیرزمینی شود.
جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی
وقتی برای پیاده روی از خانه خارج می شوید یا سر کار می روید، ممکن است ناخودآگاه در آلودگی آب شهر سهیم شوید. این ناخالصی ها در یک چرخه به شما برمی گردند و آب آشامیدنی شما را آلوده می کنند. راه های ساده ای برای شهروندان وجود دارد تا آب موجود در محیط را تمیز نگه دارند.
راه های جلوگیری از آلودگی و تمیز نگه داشتن آب در محیط زیست
ما هر روز با مواد شیمیایی مختلفی که معمولا برای شستشو استفاده می شود سروکار داریم. این موضوع به تنهایی نشان می دهد که تمیز نگه داشتن آب در محیط چقدر اهمیت دارد. بنابراین بسیاری از این عوامل بیماری زا به چرخه طبیعت باز می گردند. اکنون آب رها شده در طبیعت وارد سفره های زیرزمینی شده و محیط زیست را آلوده می کند.
اما این پایان ماجرا نیست و این آب آلوده به سیستم آبرسانی و لوله کشی شهر بازگردانده می شود. اگرچه اقداماتی برای تصفیه آب و از بین بردن عوامل بیماری زای خطرناک انجام می شود، اما شهروندان باید تدابیری را برای حفظ آب پاک در محیط انجام دهند. در ادامه راه هایی برای جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی ارائه می کنیم تا بتوانیم در سلامت آب کمک لازم را داشته باشیم.
باران و آب سیل آسا بر روی سطوح سخت مانند سیمان و سطوح جاده آسفالت جریان دارد. این آب های روان همه مواد آلوده و زباله های کثیف را با خود حمل می کنند و در نهایت به محیط زیست راه پیدا می کنند.
برای تمیز نگه داشتن آب، هر زمان که می توانید با اقلامی مانند سنگ، چوب، اشیاء متخلخل و هر چیز دیگری که می توانید این جریان آلودگی را متوقف کنید. اگر دسترسی به سطوحی مانند آسفالت بزرگراه ممکن نیست، می توانید ترانشه های کم عمقی را در اطراف بزرگراه حفر کنید و سپس گیاهان یا شن و ماسه را در آنها قرار دهید تا از روان آب های آلوده جلوگیری شود.
همچنین، داروها و قرص ها را وارد چاه نکنید. این مواد می توانند باعث آلودگی خطرناک آب شوند. داروهای گذشته را به مراکز درمانی تبدیل کنید تا با روش های اصولی از بین بروند.
رنگ، روغن های مستعمل، پاک کننده های شیمیایی و سایر مواد مشکوک را در سینک قرار ندهید. این مواد حاوی سموم شیمیایی مانند هیپوکلریت سدیم، آمونیاک و فرمالدئید هستند. این مواد نباید بدون تصفیه در محیط زیست تخلیه شوند، زیرا باعث آلودگی سایر آب های موجود در طبیعت می شوند.
نگهداری صحیح خودرو باعث کاهش نشت روغن، ضد یخ و سایر مواد مضر به محیط می شود. این مواد در اثر باران شسته شده و وارد سطح آب می شوند و در نتیجه این توده های آبی آلوده می شوند. بنابراین با رعایت چند نکته ساده به تمیز نگه داشتن آب محیط کمک خواهید کرد.
سعی کنید ماشین خود را مرتب بشویید. کارواشی را انتخاب کنید که پساب های حاوی آلاینده های سمی و خطرناک را قبل از تخلیه جدا کند.
کودکان و برخی افراد جامعه ممکن است از روی ناآگاهی آب را آلوده کنند. اگر چنین چیزی را دیدید، آنها را از اشتباهشان آگاه کنید. در صورت ادامه آلودگی آب به دستگاه های مسئول اطلاع دهید.
