چند وقتی هست که به صورت پراکنده در خصوص متاورس و ویژگی هاش، خوندم و شنیدم، اما از دیروز که شروع به شنیدن پادکست متاورس سیاوش صفاریان پور کردم، چشم اندازهای جدیدی از این دنیای نوین برای من ایجاد شده است.
چشم اندازهایی که می توان با دید رسانه به آنها نگریست.
اینکه رسانه ها در آینده و در متاورس به چه شکل باید از این امکانات نوپدید استفاده کنند؟
به طور مثال سینمای مستند در متاورس چگونه به حیات خود ادامه می دهد؟
اینکه سینمای مستند می تواند رسالت ترویج اخلاق را در این دنیای جدید ادامه دهد؟
من سعی می کنم به این سوالات پاسخ های علمی و خلاقاته بدهم.
