راهبرد ارتباطی سرگرم آموزی که فنون سرگرمی را به منظور افزایش اثربخشی فرآیند یادگیری وارد مناسبات آموزش کرده، قدمتی نزدیک به چند هزار سال دارد و نمونههای آن در انواع قالبها مانند شعر، داستان، نمایش و... قابل ملاحظه است. اما این راهبرد با ظهور فناوریهای جدید، قالبهای آن متحول شده و تجربههای جذابی را برای نسل هزاره سوم که علاقه فراوانی به سرگرم شدن به وسیله فناوری را دارند، فراهم کرده است. بنابراین بهره برداری از سرگرم آموزی در فرآیند آموزش به این نسل تأثیرگذار بوده و میتواند در موزههای علم و تاریخ اجرایی شود.
