که نگ چور گوآن، آهنگ ساز، یک دهه پیش دوچرخه سواری را برای رفت و آمد برگزید، آنهم در مالزی شیفته اتومبیل ، از اینکه چه تند شهرش داشت دگرگون می شد شگفت زده شد و صداهایی می شنید که اگر سوار اتومبیل بود آنها را از دست می داد
چنین بود که او بر آن شد صداهای روزمره شهرهای مالزی را ضبط کند.
این هنرمند سی و نه ساله می گوید
صداها بسیاری پیام های پنهان پرتوان در خود دارند. کار من ضبط صداهای یک رویداد ویژه نیست. بلکه درباره ی دگرگون شدن سپهر شهری است.
او صداهایی را چه از جاهای جنگلی و چه از مناطق شهری ضبط می کند که در خطر نابودی بخاطر ساخت و سازهای تازه هستند.
این هنرمند این صداها را با هنر زمانه می آمیزد و اجراهای خود را به گوش مردمی در سرتاسر آسیا و اروپا می رساند.
او می گوید
«من دریافتم که برخی صداها دارند از میان می روند.
از شهری به شهر دیگر، هر صدایی ویژگی و کیستی و چیستی خود را دارد. من امیدوارم که مردم بیشتری به آنها گوش بسپارند و صداهای شهر خود را دوباره بازبیابند. »
منطقه ی آسیایی اقیانوس آرام یکی از بالاترین نرخ های شهری شدن را را دارد. برطبق آمار سازمان ملل، نیمی از مردمان این منطقه در سال 2019 در شهرها زندگی می کنند. یعنی نزدیک به 2.3 میلیارد مردم.
با پیشرفته شدن بیشتر منطقه، از سویی پژوهش های بومکندهای شهری بیشتر دشواریهای آلودگی صدایی را می کاوند، و از سوی دیگر کوشش ها برای نگاهداشت هویت شهرها بیشتر بر ساختمانها و کارهای دیدنی در این شهرها توجه دارد.
یک پژوهشگر می گوید که:
«کارهای بسنده ای انجام نمی شود برای ضبط صداهای تاریخی که در پیوند با مکان ها و رویدادها هستند. این صداها اهمیت اجتماعی مکان های تاریخی را در خود دارند. »
ویلیام چاپمن پروفسور مرمت تاریخی در دانشگاه هاوایی می گوید که ضبط صداها می تواند برای اینکه بفهمیم یک شهری زمانی چگونه بوده است بسیار مهم باشد. او به ضبط صدایی در پاریش قرن نوزدهم اشاره می کند که در آن می توان صدای خوک هایی را شنید که به بازار آورده می شدند.
در دهلی سروصدای بازارهایی که در آنها همه چیز را می فروشند، از سبزی گرفته تا کفش، یک بخش از زندگی در پایتخت هند است. اما شمار آنها در سالهای واپسین دارد کاسته می شود.
فی چن استاد معماری دانشگاه بریتانیایی لیورپول می گوید که صداها در بردارنده حافظه و کیستی یک مکان هستند و نشانگری هستند از پویایی اجتماعی و باهمبودی در آن مکان.
او می افزاید، با اینحال با دگرگون شدن پویایی باهمبودی در طی زمان، کیستی و چیستی آن مکان نیز دگرگون می شود. برخی صداها از میان می روند و صداهای نوینی پدیدار می شوند.
یک بنیاد نگاهداشت کارهای تاریخی از مردم خواسته است که داتابیس های صدایی بسازند و در آنجا صداهای مهم شهرهایشان را ضبط کنند پیش از آنکه آنها دگرگون شوند.
آنها می گویند:
«کنشگران محلی می توانند از ضبط صدا برای نگاه داشت مکان ها و صداها بهره بجویند، پیش از آنکه آنان برای همیشه ناپدید شوند. »
(از ژاپن تایمز هفت نوامبر برای برنامه کیوسک)
