در این مقاله قرار است در مورد صحیح یا غلط بودن کفش پوشیدن در خانه صحبت کنیم. برای بررسی این موضوع لازم است مزایا و معایب این اقدام را در نظر گرفته و با هم قیاس کنیم و همچنین بر اساس نظرات کارشناسی بهترین و کم خطرترین راه حلی که برای رفع نیاز پوشیدن یک پاپوش درون خانه وجود دارد را به شما معرفی کنیم. اگر اهل پوشیدن دمپایی، صندل یا کفش درون خانه هستید یا علاقمندید به این کار، حتما این مطلب را مطالعه کنید.
پیشینه تاریخی و فرهنگی کفش پوشیدن در خانه
در سبک زندگی غربی‌ها برای یک فرد اروپایی و آمریکایی محیط داخلی خانه تفاوت چندانی با محیط خارجی نداشته و چندان جدا از هم نیستند، معماری‌ها برون‌گرا بوده و سعی در یکپارچگی بیشتر محیط خارج و داخل منزل وجود دارد و یکی از نگرش‌های این سبک زندگی پوشش ثابت داشتن بیرون و درون خانه است. مثلا امکان استفاده از کفش بیرون خانه درون خانه؛ اما در سبک زندگی شرقی خانه حریم خصوصی بوده و مجزا از محیط بیرون است و سعی شده حتی در معماری‌های اصیل این کشورها هم معماری درون‌گرا و تفکیک کننده محیط داخل و خارج منزل اجرا شود.
در این نگرش با توجه به تمایز محیط بیرون و درون منزل، پوشش‌ها هم در این دو محیط متفاوت بوده و سعی می‌شود از کفش بیرون منزل، درون آن استفاده نشود. در بین مردم کشور ما هم بیشتر این فرهنگ شرقی است که رایج است و علاوه بر تفکر تفکیک کننده محیط داخل و خارج منزل، در بین اکثریت مردم ما تفکرات و نگاه اعتقادی‌شان هم سبب شده که کفش بیرون منزل را درون آن استفاده نکنند، چرا که بسیاری از مسلمانان داخل منزل‌هایشان به عادات عبادی روزمره‌شان مانند نماز خواندن می‌پردازند و معتقدند محل عبادت باید پاکیزه از آلودگی‌های بیرون منزل باشد.
در مورد افرادی که بیرون از منزل هستند و سپس به منزل می‌آیند و تصمیمی که در مورد پاپوششان می‌گیرند معمولا چهار دسته از افراد وجود دارند:
-یک دسته افرادی هستند که بدون تعویض کفش، با همان کفشی که بیرون بودند وارد منزل شده و با همان کفش‌ها در منزل رفت و آمد می‌کنند.
-دسته بعدی افرادی هستند که پوشیدن کفش درون منزل را برای خود یک الزام می‌دانند اما قائل به پوشیدن کفش‌های بیرونی، درون منزل هم نیستند. این افراد بعد از ورود به منزل کفش‌هایشان را تعویض می‌کنند؛ در واقع کفش‌هایی مخصوص محیط منزل دارند یا لزومی نمی‌بینند که این پاپوش حتما کفش باشد، آن‌ها ممکن از دمپایی و صندل استفاده کنند.
-دسته آخر هم که اکثریت را شامل می‌شوند معتقدند درون خانه نباید چیزی پوشید و باید پاها برهنه باشد.
هرکدام از این دسته افراد مزایا و معایبی را با توجه به انتخاب و اقدامشان تجربه می‌کنند، شما هم می‌توانید بعد از مطالعه این مقاله تصمیم بگیرید که می‌خواهید جز کدام دسته از این چهار دسته بالا باشید.
معایب استفاده از کفش‌های بیرونی، درون خانه
همانطور که شنیده‌اید و می‌دانید یکی از بزرگترین دلایلی که افراد برای نپوشیدن کفش بیرونی، داخل منزل استدلال می‌کنند باکتری‌ها و میکروب‌های موجود در کف کفش است. با راه رفتن و قدم برداشتن در محیط‌های بیرونی مانند خیابان‌ها، محل کار، فروشگاه‌ها یا حتی گاهی با رفتن به سرویس‌های بهداشتی بیرون منزل، بدنه کفش و به خصوص کف کفش شما می‌تواند در تماس با انواع مختلفی از باکتری‌ها، ویروس‌ها، میکروب‌ها و انگل‌ها قرار گرفته و در نهایت محل تجمع آن‌ها شود و با رفتن به امکان دیگر مانند منزل و تماس با قسمت‌های دیگر مانند کف، پارکت سرامیک و فرش و مبل، آن‌ها را هم به این موارد آلوده کند. البته کم‌کم این آلودگی به سایر مناطق خانه هم سرایت نموده و بدتر از همه مناطق زمانی است که وارد آشپزخانه شود و از طریق مواد غذایی وارد بدن افراد گردد. البته برخی از این میکروب‌ها و باکتری‌ها برای اثرگذاری نیاز به خورده شدن هم نداشته و از طریق تماس پوست بدن با فرش مبل آلوده هم آسیب‌شان را به افراد می‌رسانند.
در این میان برخی از افراد معتقدند که بسیاری از این میکروب‌ها و باکتری‌ها مانند میکروب‌ها و باکتری‌های موجود در خانه و حتی بدن انسان‌ها مضر نیستند، یا حتی اگه ضرر کمی هم دارند باید بگذاریم وارد چرخه و محیط زندگی‌مان شوند تا بدن در مجاورتشان به آن‌ها عادت کرده و در صورت تماس با آن‌ها در محیط خارجی، از خودش مقاومت نشان دهد، اما این برداشت اشتباه، غیر علمی و خطرناک است.
مطالعات مختلفی در سال‌های اخیر انجام شده تا میزان آلودگی و خطرناک بودن ناشی از پوشیدن کفش‌های بیرون، درون منزل را بررسی کنند: مثلا در یکی از این مطالعات که در سال 2017 در آزمایشگاه‌های دانشگاه هیوستون انجام شد، مشخص شد که بیش از بیست و شش درصد کفش‌های استفاده شده در محیط داخلی خانه شامل کلستریدیوم دیفیسیل که نوعی عفونت ناشی از عدم رعایت مراقبت‌های پزشکی بوده، هستند و این عفونت می‌تواند آسیب‌های جدی مانند التهابات دستگاه گوارشی یا بیماری‌های مختلفی را برای بدن افراد به بار بیاورد. بیماری‌هایی که گاهی ممکن است برای سال‌های متمادی دست از سر فرد بر نداشته و او را ناچار به تحمل درد وهزینه‌های اضافی کند.
با توجه به اینکه کودکان با کف خانه و فرش ارتباط زیادی داشته، دست‌هایشان را روی فرش می‌گذارند و دائما آن را درون دهان برده یا به چشم‌ها و بینی می‌مالند، یا سالمندان سیستم ایمنی ضعیفی داشته و بدنشان در برابر انواع بیماری‌های عفونی مقاومت بسیار پایینی دارند، اگر در میان افراد منزل‌تان خردسال یا سالمندان هم هستند، پوشیدن کفش بیرونی، درون خانه برای این افراد بسیار آسیب زاست و حتما باید از این کار اجتناب کنید. همچنین اگر یکی از افراد درون خانه آلرژی های تنفسی داشته یا نسبت به گرد و غبار آلرژی پوستی دارد هم حتما باید از پوشیدن کفش بیرونی، داخل خانه دوری کرد.
سموم و کفش‌های بیرونی
اگر با کفش‌های‌تان به فضای سبز و چمن‌ها بروید، به احتمال زیاد آلودگی‌های ناشی از کودهای موجود در چمن‌ها و سموم زده شده به درختان که روی چمن‌ها هم ریخته شده به کف کفشتان چسبیده و با استفاده از این کفش‌ها در منزل، این مواد شیمیایی و مضر را به داخل منزل منتقل می‌کنید.
از آنجایی که کفش‌های بیرون منزل زیره و پاشنه مستحکم و سفتی برای حفاظت از کف پا در برابر آسفالت و اشیای موجود در کف زمین دارد، با پوشیدن آن درون منزل، این زیره و پاشنه‌های سفت می‌توانند به راحتی به بافت فرش‌ها یا به سلامت جنس و رنگ کفپوش‌ها، سرامیک‌ها و پارکت‌ها آسیب می‌رساند.
کثیفی و کفش بیرونی
اولین و بدیهی‌ترین اثر منفی که کفش‌های بیرون منزل دارند کثیفی زیر آن‌هاست. حداقل این کثیفی‌ها گرد و خاک است که با ورود به داخل منزل وادارتان می‌کند تا در طول مدت زمان اندکی و بیشتر از حد استاندارد انرژی صرف کنید و به نظافت کفپوش‌هایتان بپردازید.
کفش بیرون خستگی پا
کفش‌های بیرون برای اینکه در برابر حرارت، رطوبت و اشیا موجود در محیط مقاومت داشته باشند، باید مستحکم و سنگین باشند تا مناسب محیط بیرونی باشند اما همین کفش‌ها داخل منزل فقط باعث ایجاد خستگی پا و عرق کردن پا می‌شوند.
پیشنهادی دیگر به جای کفش‌های بیرونی
اما برخی از افراد هستند که به دلایل مختلفی از جمله اینکه از تماس مستقیم پاهای‌شان با زمین معذب می‌شوند یا به دلایل دیگر و با وجود علم بر مشکلات بالا ترجیح می‌دهند بازهم درون منزل از کفش استفاده کنند: به این افراد پیشنهاد می‌دهیم به دلایل زیر از کفش‌ها یا دمپایی و صندل مخصوص خانه استفاده نمایید.
-اولا اگر جز افراد بالا هستید با پوشیدن این کفش‌ها و دمپایی‌ها دیگر کف پاهایتان با زمین ارتباط برقرار نمی‌کند.
-مزیت بعدی این است که با پوشیدن دمپایی و صندل داخل منزل پاهایتان در اثر فشارهای ناشی از محیط آسیب نمی‌بیند، و البته در ساعات انتهایی روز این حس را دارید که پاهایتان نسبت به روزهایی که صندل نداشته‌اید کمتر خسته شده و این ایجاد آرامش از اثرات مستقیم پوشیدن دمپایی و صندل درون منزل است.
-همچنین از آنجایی که نیاز نیست کفش‌ها و دمپایی‌های درون منزل در محیط بیرونی هم استفاده شوند پس لازم نیست آنقدر سفت و سخت و محکم باشند، لذا جنس این محصولات نرم و سبکتر از کفش‌ها و دمپایی‌های محیط بیرونی است و پاها را در طول روز خسته نمی‌کند. البته کفش و دمپایی خانگی باید قوس مناسب با قوس پا داشته باشد.
-زمانی پوشیدن انواع دمپایی، صندل و کفش درون خانه فقط نوعی کار نمایشی و صرفا جهت زیبایی انگاشته می‌شد اما در حال حاضر و با بهبود فرهنگ‌های پوششی، تمایل به پوشیدن پاپوش خانگی بر اساس نیازهای طبی شده و دیگر محدودیتی در جنسیت هم نیست و دمپایی‌های روفرشی فقط مختص خانم‌ها نیست، آقایان و کودکان هم می‌توانند به راحتی از آن استفاده کنند.
-اگر در خانه کودک زیر دو سال دارید و از دمپایی یا کفش رو فرشی استفاده می‌کنید، بعد از استفاده آن را دور از دسترس قرار دهید. زیرا کودکان هر چیزی را که بگیرند ممکن است در دهانشان قرار دهند.
در انتها اینکه انتخاب فرد پوشیدن یا نپوشیدن چیزی درون خانه باشد، به انتخاب و سلیقه خود فرد باز می‌گردد؛ اما اگر قرار است چیزی برای پوشیدن انتخاب کنید حتما از انتخاب کفشی که بیرون منزل استفاده می‌کنید اجتناب کنید.
شما هم می‌توانید با بیان تجربیات خود در قسمت نظرات به سایر دوستان در تصمیم‌گیری برای استفاده کردن یا نکردن کفش و دمپایی درون خانه کمک کنید.
منبع مطلب: سایت weartstyle
