مورفین یک داروی روانگردان است که از ماده مخدر تریاک مشتق می شود. خواب آلودگی، استفراغ، تنفس آهسته و لکنت زبان از جمله علائم اعتیاد به مورفین است. از این ماده در داروسازی، برای ساخت داروهای مُسکن استفاده می شود. برای تسکین دردهای قلبی، تسکین درد بیماران سرطانی، کمر درد، دردهای شدید معده، درد ناشی از جراحی ها و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. اما گاه مصرف بیش از حد و نادرست این ماده، منجر به وابستگی و اعتیاد می‌شود. بی توجهی، اختلال در عملکرد ذهنی و شناختی نیز از علائم روحی و روانی اعتیاد به مورفین است. به دلیل قوی بودن این ماده، ترک آن هم سخت و دشوار است. استفاده از داروهای مختلف، مشاوره فردی و غیره از جمله روش های ترک این ماده است. بهتر است طبق نظر یک متخصص و روانشناس شروع به ترک کنید تا به نتیجه مطلوب برسید.
مانند سایر مواد افیونی، مورفین نیز می تواند اعتیاد آور باشد؛ به خصوص هنگامی که در طولانی مدت استفاده شود. افرادی که از این دارو استفاده می کنند ممکن است به آن وابسته شوند. به این صورت که با گذر زمان، احساس می کنند که بیش از قبل، به آن نیاز دارند و باید به مقدار بیشتری از دارو استفاده کنند. این حالت نشان می دهد که بدن آنها به دارو وابسته شده و برای داشتن احساس آرامش، به آن نیاز دارند. برای افرادی که برای تسکین درد از مورفین استفاده می کنند، این یک نگرانی خاص است. زیرا ممکن است درد آنها بدون افزایش دوز تسکین یابد و ممکن است قادر به تسکین درد با انواع دیگر داروها نباشند.
مورفین را به صورت تزریق، محلول خوراکی یا قرص، کپسول و شیاف استفاده می‌کنند. علائم اعتیاد به این دارو به صورت زیر است:
اگر شک دارید که به این ماده وابسته شده اید یا نه، می توانید آزمایش دهید. آزمایش ادرار و آزمایش خون، معمول ترین روش های تست اعتیاد به مورفین هستند. علاوه بر این روش ها، این بررسی، از طریق بزاق، مو و عرق نیز قابل انجام است.
برای ترک و درمان اعتیاد به مورفین، روش های مختلفی وجود دارد. اگر همۀ این روش ها با هم و به صورت توأم استفاده شود، پروسۀ ترک کمی راحت‌تر و سریع‌تر پیش خواهد رفت و احتمال بازگشت به مصرف کمتر خواهد شد. این روش ها عبارتند از:
