آیا شما نیز دارای دیاستم یا فاصله بین دندان های جلویی هستید؟ برخی از افراد این فاصله را عاملی تلقی می کنند که زیبایی چهره و لبخند آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. باید بدانید که دیاستم علاوه بر تاثیر روی لبخند، می تواند سلامت لثه و دندان ها را نیز به خطر بیاندازد. دیاستم چه مشکلاتی را برایتان ایجاد می کند؟
بهتر است تا در موقعیتی مناسب برای درمان آن اقدام کنید. به نظر شما چه روش های درمانی برای آن وجود دارد و کدامیک از آن ها برای شما مناسب است؟
وجود فاصله بین دندان ها می تواند سبب بروز مشکلات زیر گردد:
1. تحت تاثیر قرار دادن تکلم
2. تحت تاثیر دادن زیبایی لبخند
3. گیر کردن مواد غذایی بین دندان ها
4. بزرگ تر نشان دادن فک و بد فرم نشان دادن لب ها
5. افزایش احتمال بروز پوسیدگی های دندانی و بیماری های لثه ای به دلیل گیر کردن مواد غذایی و برخورد مستقیم آن ها با لثه
برای بستن فاصله بین دندان ها روش های درمانی متعددی وجود دارند که هر کدام می توانند مزیت ها و معایب خاص خود را داشته باشند:
بهترین روش و راهکار برای درمان فاصله بین دندانی، ارتودنسی دندان است که می تواند اثر موثر و دائمی به همراه داشته باشد. با وجود اینکه ارتودنسی هزینه ای بالاتر و مدت زمان طولانی تری نسبت به دیگر روش های درمان دیاستم دارد، اما در برخی از مواقع تنها راهکار است.
معمولا بیمارانی که برای بستن فاصله بین دندانی تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند، در مدت زمان حدود 6 ماه می توانند نتیجه مطلوب و مورد نظر خود را به دست بیاورند.
نحوه عملکرد آن بدین شکل است که با فشاری مداوم در یک بازه زمانی مشخص، به آرامی موجب حرکت دندان ها و قرار گرفتن آن ها در موقعیتی صحیح گشته که با این کار فاصله بین دندان پر خواهد شد. دکتر احمدرضا حسینی، متخصص ارتودنسی خوب در تهران با بررسی شرایط دندانی شما بهترین و موثرترین راهکار درمانی را در نظر گرفته و با مهارت بالا نتیجه ای مطلوب را به ارمغان می آورند.
روش هایی که در ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از:
بریس های ثابت ارتودنسی که می توانند در انواع مختلفی مانند سرامیکی، فلزی، دیمون و لینگوال وجود داشته باشند، نقش بسیار موثری در اصلاح دیاستم از خود نشان می دهند. با در نظر گرفتن نوع مشکل و میزان فاصله بین دندانی و شرایط بیمار، مدت زمان استفاده از این روش ها توسط متخصص ارتودنسی بیان می گردد. این دستگاه ها به طور ثابت توسط ارتودنتیست روی دندان ها نصب شده و در انتهای درمان نیز توسط ایشان از روی دندان ها برداشته می شوند.
در روش ارتودنسی متحرک، ابتدا قالبی از دندان های شما تهیه و به لابراتور فرستاده می شود تا یک پلاک اختصاصی برایتان ساخته شود. در ادامه شما باید مطابق با توصیه های متخصص ارتودنسی خود در شرایط بیان شده از آن استفاده کنید تا روند درمانی خود را بدون هیچ مشکلی پشت سر بگذارید.
یکی از روش های رایج بستن فاصله بین دندانی، کامپوزیت می باشد که معمولا افرادی که تمایل دارند تا در سریع ترین زمان ممکن و با هزینه ای مناسب، مشکل خود را رفع کنند، آن را انتخاب می کنند.
کامپوزیت ماده ای همرنگ دندان بوده که متخصص ترمیمی و زیبایی با فرم دادن و شکل دهی به کمک یک نور مخصوص، می تواند فاصله بین دندانی را اصلاح کند.
بیشترین کاربرد آن برای مواقعی است که یک دندان به طور کامل و یا قسمتی از آن شکسته باشد.
· نسبت به دیگر روش های درمانی مشابه خود هزینه کمتری دارد.
· درمان در مدت زمان بسیار کوتاه و در یک جلسه انجام می گردد.
· در صورت آسیب دیدگی، قابلیت ترمیم دارد و نیازی به تعویض آن نیست.
· نصب آن نیازی به تراش دندان ها ندارد و هیچ آسیبی به مینای دندان وارد نمی کند.
· پس از نصب روی دندان ها می تواند برای برخی از افراد واکنش های آلرژیک ایجاد کند.
· احتمال ترک خوردگی و شکستگی آن ها به دلیل خوردن مواد غذایی سفت وجود دارد.
· در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان امکان بروز پوسیدگی های دندان بیشتر خواهد بود.
یک پوسته نازک که با توجه به مواد رنگی دندان به طور اختصاصی برای بیمار طراحی و در لابراتور ساخته می شود، به عنوان لمینت دندان شناخته شده و می تواند به منظور بستن فاصله بین دندان ها مورد استفاده قرار بگیرد.
· در صورت مراقبت های درست می تواند ماندگاری و دوام بسیار بالایی داشته باشد.
· تنها در دو جلسه انجام شده و دوره درمانی و همچنین دوره نقاهت طولانی مدتی در پی ندارد.
· برای نصب لمینت روی دندان شاید لازم باشد تا میزان بسیار کوچکی از مینای دندان تراشیده شود.
· به دلیل ساخت و طراحی توسط تکنولوژی پیچیده تر، هزینه بیشتری دارد.
· در صورت آسیب دیدگی آن، امکان ترمیم لمینت وجود نداشته و باید تعویض گردد.
در صورتی که به دلیل افتادن یک و یا چند دندان، دچار فاصله افتادن بین دندان های خود شده باشید، اگر ارتودنسی نتواند به تنهایی موثر واقع شود، توصیه می شود تا از ایمپلنت دندان کمک گرفته شود. در این روش، پیچی تیتانیومی درون استخوان فک قرار می گیرد و مدت زمانی طول می کشد که پایه ایمپلنت با استخوان فک جوش بخورد. پس از آن تاج موقت و در نهایت تاج دندان دائمی روی ایمپلنت قرار می گیرد.
· این روش می تواند بهترین و موثرترین روش برای پر کردن جای خالی دندان باشد.
· مقاومت بسیار بالایی دارد.
· از تحلیل استخوان جلوگیری می کند.
· موجب بهبود عملکرد دهان و دندان می گردد.
ایمپلنت دندان مانند هر روش درمانی دیگری می تواند با عوارض کوتاه مدت و بلند مدتی همراه باشد، اما به طور کلی معایب چندانی در پی ندارد. می توان بیان کرد که دوره نقاهت طولانی آن، می تواند یکی از معایب مهم ایمپلنت باشد.
با وجود اینکه روکش های دندانی می توانند برای دندان ها یک ظاهر زیبا ایجاد کنند، اما معمولا بستن فاصله بین دندان ها با استفاده از این روش انجام نمی شود. زیرا در اکثر موارد نصب روکش نیاز به این دارد که بخشی از مینای دندان تراشیده شود. تنها در شرایطی دندانپزشک روکش را برای درمان دیاستم مورد استفاده قرار می دهد که قسمتی از مینای دندان از قبل دچار آسیب دیدگی بوده باشد.
در این مقاله روش های درمانی فاصله بین دندان ها را مطالعه نمودید، برای اینکه متوجه شوید کدام یک از آن ها می توانند انتخاب بهتری برایتان باشند و نتیجه موثرتری را ایجاد کنند، بهتر است تا با یک متخصص ارتودنسی خوب و پس از آن با یک متخصص ترمیمی و زیبایی مشورت داشته باشید.
