تو هر بازی فوتبال ایران کلی پول تخمه دادیم، به این امید که تیم میره مرحله بعد
بازی که شروع می شد خوردن تخمه حین تماشای بازی اولش از روی لذت بود، بعد می شد وظیفه که تا تمومش نمی کردیم ول کن نبودیم اگر بازی هم تموم شده بود، تفسیرش بهونه ای می شد برای تموم کردن تخمه ها.
آخرش هم با این همه مشقت که کشیدیدم، نرفتیم بالا.
کاش کیروش از فرصت استثنایی اول بازی که آمریکا دنبال امتیاز بود استفاده می کرد و بهشون گل می زدیم
اما رفتیم تو لاک دفاعی به این امید که گل نخوریم و بریم مرحله بعد.