php بهتر است یا پایتون

خیلی از ما ها شنیده ایم که php تا 10 برابر سریعتر از python است و این نقطه قوت جای بحث ندارد و افرادی هم که از php به پایتون کوچ کرده اند هم آن را انکار نمی کنند.

اما همه می دانیم که هم تو بحث هوش مصنوعی و هم تو انجین موتور جستجو php جایی ندارد و استفاده از آن غیرمنطقی است.

به عنوان یک php کار با 20 سابقه php نویسی، می خواهم به این سوال جواب بدهم که چطوری است که php تا 10 برابر سریعتر از پایتون است اما نمی تواند در هوش مصنوعی یا کارهای بزرگی مثل موتور جستجو بکار گرفته شود

و توصیه همه به استفاده از پایتون است.

برای روشن شدن موضوع می خواهم همه تان را به یک لیوان چای اشکذری دم کشیده اعلاء دعوت کنم

با مثالهایی که خواهم زد می ببینید تفاوت پایتون با php از کجا تا کجاست .

پایتون چای اعلا خوش دم لب سوز قندپهلو است.

و Php یک قهوه اسپرسو با تیکه ای کوچک شکلات تلخ که توصیه شده با یک استکان آب مزه مزه شود.

یعنی چی؟

در php مدل سری کاری است، یعنی آماده شدن قهوه اسپرسو یک دقیقه طول می کشه و سریعتر از جوش آوردن سماور و زمان گذاشتن برای دم کشیدن چای است.

تهیه قهوه اسپرسو با دستگاه اسپرسوساز.

( با فرض اینکه قبلا دستگاه را روشن کرده و گرم شده) قهوه آسیاب شده را به پرتافیلتر (portafilter) ریخته و با تمپر (tamper) فشرده می‌کنید. پرتافیلتر را به دستگاه متصل کرده و فنجان را زیر نازل قرار می‌دهید. با فشردن دکمه عصاره‌گیری، آب داغ با فشار از بین قهوه عبور کرده و اسپرسو استخراج می‌شود.

کل ش شد یک دقیقه. اما اگر قرار باشه مُوکب های ما بجای چای، اسپرسو می دادند قیامتی بپا میشد که اون سرش نا پیدا (چون هر نفر یک دقیقه زمان می برد که اسپرسوش اماده شود).

بله پایتون کارش انبوه کاری است اما Php ظریف کاری اما برای هوش مصنوعی پایتون حرف اول و اخر را می زند و هرکاری که با هوش مصنوعی مرتبط شود مثل موتور جستجو.

بگذارید یک مثال دیگه بزنم.

پایتون وقتی چایخونه بزنه روشش انبوه کاری است.

یعنی بجای اینکه از هر کاربر جداگانه سفارش بگیرد، همون اول همه سفارشها را می گیرد و خودش هم چندتایی (مشهدی ها بهش می گویند سرریز) به ان اضافه می کند و چای را آماده می کند.

اما php اعتقاد دارد من که مثل پایتون چاق و فربه و بی کلاس که نیستم و چون 10 برابر سریع تر از اونم پس درخواست هر کاربر را میگیرم انجام می دهم بعد می روم سراغ کاربر بعدی.

php و python در چایخانه اشان هرکدام به این شکل کار می کنند.

1) آماده سازی آب

php اب جوش کن برقی سریع استفاده می کند، در نتیجه جوش آمدن یک لیوان آب در 20 ثانیه انجام می شود.

python از سماور مرغوب و قهوه خانه ای استفاده می کند که 2.5 لیتر آب را تو 15 دقیقه جوش میاورد

2) چای سازی

php از چای کیسه ای استفاده می کند و برای همین وقتی ازش گرفته نمی شود و تنها یک لیوان آب جوش با یک چای کیسه ای دست مشتری می ده.

python چای مرغوب اشکذری که ریز و زود دم است را استفاده میکنه. اما باید حداقل 5 دقیقه روی سماور باشه تا دم بکشه (نسبت به چای های قلم که حداقل 20 دقیقه زمان می برند باز خیلی بهتره).

3)پشتیبانی از مشتری

php وقتی یک لیوان و یک تی بگ با دو تا حپه قند بسته بندی شده به مشتری داده شد پولش را از طریق دستگاه Pos می گیرد و تمام، هیچ خدمات دیگه ای به کاربر نمی ده.

اما پایتون از کاربر درخواست می کنه بره یک جای خوب برای خودش تو سالن پیدا کنه تا وقتی چای آماده شد ازش پذیرایی بشه، حسابش هم باشه برای سر ماه.

ظاهر قضیه اینه که شما یک لیوان چای را از php تو یک دقیقه میگیرید. و تو پایتون چندین دقیقه زمان صرف همین کار ساده میشود.

اما مشکل وقتی شروع میشه که تعداد مشتری های شما زیاد میشه.

اگر php باشی برای هر 10 مشتری تو صف باید یک دستگاه چای ساز اضافه کنی تا شرمنده مشتری هایت نشوی.

اما این نارضایتی رخ میده چون شما برای پاسخ دادن به مشتریت باید هواست به 10 تا دستگاه چای ساز باشه و تند تند آنها را آب کنی و ....

اما اگر python باشی فقط حجم آب سماورت را بیشتر درنظر میگیری مثلا 10 لیتر یا حتی بیشتر.

اما خدمات دهی ات تقریبا تا 90، 95درصد همان کیفیت را اول را حفظ می کند اما در php حتی صف دستگاه pos خودش دردسر شده و از طرفی هم حتما باید خودت کارت مشتری را بکشی که مطمئن باشی کارها درست پیش میره.

نتیجه:

چایخانه php فقط برای موارد خاص خوبه. ( دیدید بعضی اداره ها برای اطاقهای کارمندانشون دستگاه های چایساز کوچک گذاشته اند.)

اما اگر اداره بزرگتری داشته باشید می روید سراغ پایتون، یعنی یک خدماتی استخدام می کنید که خودش چای آماده کنه و برای کارمندان ببره.