قطار صنعتي شدن
سيدميلاد اسلام‌زاده
از سال 2011 در نشست هانوفر مطرح شد كه انقلاب چهارم صنعتي در راه است. در انقلاب‌هاي قبلي به ترتيب ماشين بخار، الكتريسيته و روبات‌ها بودند كه انقلاب را ساختند. انقلاب نسل چهارم، عرصه‌اي است كه دو اتفاق مهم رخ مي‌دهد. مورد اول سايبرفيزيكال سيستم‌ها هستند كه به زبان ساده بدين معني است كه ماشين‌ها قرار است با هم حرف بزنند و به شكل فيزيكي و سايبري با هم تعامل كنند. موضوع دوم اينترنت اشياست كه ابزارآلات به واسطه شبكه در ارتباط با هم قرار مي‌گيرند. در كنار اين‌ها مي‌توان به بيگ‌ديتا يا كلان‌داده‌ها، واقعيت افزوده، واقعيت مجازي، هوش مصنوعي و... اشاره کرد که اركان انقلاب چهارم صنعتي را شكل مي‌دهند. در بعضي تعاريف اين موارد تا 26 تكنولوژي را شامل مي‌شود. تاروك، يكي از پژوهشگراني است كه در مطالعات خود نسبت به تكنولوژي از قطار فناوري صحبت مي‌كند كه در ايستگاه‌هايي مي‌ايستد تا گروهي بر آن سوار شوند. به نظر مي‌رسد اين انقلاب چهارم تكنولوژي هم يك ايستگاه است كه كشورها مي‌توانند از اين فرصت استفاده كنند و بر قطار توسعه سوار شوند يا از آن جا بمانند. انقلاب چهارم صنعتي مورد توجه كشورهاي مختلفي بوده است و از اين رو هر كس بر اين موضوع نامي نهاده است. مثلا امريكايي‌ها با عنوان اينترنت صنعتي با آن مواجه شدند، آلماني‌ها صنعت نسل چهارم يا چيني‌ها نام افق 2025 را بر آن گذاشتند و هركس به شكلي در افق برنامه‌ريزي خود با آن مواجه شد. از سال 2011 كه اشاره شد، خيلي‌ها سعي كردند به اين موضوع بپردازند و صنايع خود را با اين افق بسنجند كه در چه نسبتي با اين انقلاب صنعتي قرار دارند؟ و در مرحله اول سعي كردند با اين موضوع بدين گونه مواجه شوند كه ورود به اين دوران مرحله به مرحله است يا دفعي و يكباره؟ سپس بحث كردند كه نقشه راه چگونه است و ما در كدام مرحله از اين تحول هستيم.
در ايران هم بايد واقع‌بينانه صحبت كنيم .... ادامه در
