سلام مجدد امروز ۱۳۹۹/۱/۱۰ نشستم تو اتاقم و دارم تایپ میکنم خب از سال جدید هم ۱۰ روز گذشت یعنی خیلی سریع بود و اینکه هنوز سربازی ما معلوم نشد و نگفتن که کی بیاید پادگان و منم که دیگه خودمو زدم به اوت در یعنی دیگه هیچی برام اهمیت نداره و حس میکنم که هیچ چیزی معنایی نداره فعلا چهار شبه که دیگه درمان رو گذاشتم کنار و همه چیو سپردم دست خدا ان شاءالله که همه چی درست بشه و خدا کمکمون کنه الهی امین.
هرچی شد بعدش میام مینویسم.
راستی ولادت امام حسینم مبارک باشه
به امید روز های بهتر.
