بررسی یک اجرای موفق تلویزیونی از حمیدرضا رحمت پور
نوع اجرای حمیدرضا رحمتپور در برنامه «مسیر» را میتوان با ویژگیهای زیر توصیف کرد:
1. اجرای مطالبهگر و جسورانه
رحمتپور با صراحت و بدون ملاحظههای مرسوم، از مسئولان سؤال میپرسد.
او اغلب از آمار دقیق مردمی استفاده میکند و اگر پاسخ یک مدیر مبهم یا نادرست باشد، همانجا با مدرک به چالش میکشد.
مثلاً در چندین برنامه، اشتباهات آماری یا ناآگاهی مدیران را با لحن قاطع گوشزد کرده است.
2. ساختارمند و هدفدار
اجرای او از پیش طراحی شده است، با:
تقسیم موضوعات به بخشهای واضح
هدایت گفتوگو به سمت پاسخ دقیق، نه کلیگویی
استفاده از عبارتهای کنترلگر مثل:
> «پاسخ صریح میخوام نه توضیح حاشیهای»
«این حرف شما با مشاهدات میدانی مردم سازگار نیست»
3. تعاملی و همراه با مردم
سؤالات بسیاری از مردم عادی جمعآوری شده و او خود را نماینده صدای مردم میداند.
بارها عباراتی مثل «مردم میپرسند»، «این گلایه عمومی است» یا «همین حالا پیامک اومده» استفاده کرده است.
او حتی از مخاطبان میخواهد نظرات و تجربیاتشان را همزمان با برنامه ارسال کنند.
4. ارزیاب و نتیجهگرا
در پایان برنامه یا گفتوگو با هر مدیر، عملکرد وی را با چراغ سبز یا قرمز میسنجد:
چراغ سبز = رضایت از عملکرد
چراغ قرمز = نارضایتی یا عدم پاسخگویی
این روش نوعی «قضاوت رسانهای» صریح و شفاف در فضای رسمی محسوب میشود
5. با پشتوانه هنری و بیانی نرم
اگرچه لحن او در مصاحبه با مدیران جدی است، اما بیانش روان، کنترلشده، گویاتر از حد معمول رسانه است، چرا که او سابقهی اجرای برنامههای هنری و مذهبی را نیز دارد.
این باعث شده با وجود تندی گاهبهگاه، برنامهاش دلنشین و حرفهای باقی بماند.
اگر بخواهیم جمعبندی کنیم:
> اجرای حمیدرضا رحمتپور، ترکیبیست از صراحت، تسلط، ساختارمندی و مردمگرایی که گاه با تندی و گاه
با نرمی، مدیران را وادار به پاسخگویی واقعی میکند
