دیسک چیست؟
بخشی از سخت افزار کامپیوتر که می شه روش اطلاعات رو ذخیره کرد. استفاده از دیتایی که روی دیسک ذخیره می شه به سرعت دیتایی که روی مموری هستش نیست. اما اینو باید در نظر داشته باشیم که اطلاعاتی که روی دیسک هست تا زمانی که ما تصمیم بگیریم همونجا می مونن ولی مموری با هر بار ریبوت سیستم کل اطلاعاتش پاک می شه.
مدل های مختلف دیسک:
دیسک ها با توجه به نوع عملکرد به دو دسته تقسیم می شن:
دیسک آهن ربایی:
تو این مدل از دیسکا، با قطع و وصل کردن جریان مغناطیسی بین دو قطب دیسک، اطلاعات ذخیره می شه.
کاربر می تونه بدون اینکه مشکلی پیش بیاد، هر چند بار که می خاد روی این دیسک ها بنویسه و پاک کنه.
مثال: فلاپی (floppy disk)، هارد دیسک (Hard disks)
تو عکس زیر یک نمای خیلی کلی از یک دیسک مغاطیسی چرخشی می بینیم.
دیسک نوری:
تو دیسک های نوری، با استفاده از یک لیزر، یک سری سوراخ های میکروسکپی روی دیسک ایجاد می شن (در زمان نوشتن اطلاعات) و در زمان خوندن هم به دیسک نور تابیده میشه و تغییرات بازتاب (سوراخارو در نظر داشته باشین)
محاسبه می شن و از این راه اطلاعات نوشته شده، خونده می شه.
مثال: سی دی(cd) و دی وی دی(dvd)
در تصاویر زیر می تونید سوراخ هایی که ایجاد می شوند رو ببینید (منظور از pit همون سوراخه)
چجوری دیسک جدید به سیستم اضافه کنیم و ازش استفاده کنیم؟
۱. اول از همه می بینیم که وضعیت دیسک های سیستم فعلی ما چقدره
۲. اگه لازم دارید که فضای ذخیره سازی رو افزایش بدین باید تو این مرحله دیسک جدیدتون رو وصل کنید به سیستم. اگر اگر هم فضای بیشتری لازم ندارین، می تونید همین جا از خوندن این مقاله دست بکشین و به یه کار مفید تر مشغول بشین.
۳. زمانی که دیسک جدید رو به سیستم وصل کردید، بررسی کنید که آیا سیستم شما دیسک رو شناخته یا نه
این کار با دستور زیر می تونه انجام بشه (اینجا ما یه دیسک ۵۷ گیگابایتی وصل کردیم):
$ lsblk
۴. با پیدا کردن آدرس دیسک جدیدتون، کار های پارتیشن بندیش رو شروع می کنیم (Disk Partitioning):
دیسک ها همگی در دایرکتوری /dev/ هستن و اسم دیسک جدید رو هم از طریق کامند قبلی می تونیم ببینیم.
$ fdisk /dev/vdb
اینجا ما برای ایجاد یک پارتیشن جدید اول از همه حرف “n” رو وارد می کنیم.
بعد برای مشخص کردن نوع پارتیشن می تونیم از “p” برای پارتیشن پرایمری (primary) و “e” برای پارتیشن اکستندد (extended) استفاده کنیم. شما بر روی هر سیستم فقط می تونید ۴ تا پارتیشن primary داشته باشین و یا ۳ تا primary و ۱ extended. حالا فرقشون، پارتیشن primary قابلیت بوت شدن دارد و میشه گفت تنها مزیتش نسبت به extended همینه. روی پارتیشن extended شما یک سری زیر پارتیشن های منطقی دارید logical که کار باهاشون خیلی راحت تر از پارتیشن primary هستش. اینکه پارتیشن منطقی یعنی چی رو می تونید در مقاله نحوه کار با LVM متوجه بشید.
حالا انتخاب کنید که از چه سکتوری از دیسک این پارتیشن شروع بشه. با یک چیزی شبیه شکل زیر مواجه میشید
بعد باید انتخاب کنید که این پارتیشن در چه سکتوری تموم بشه. اینجا می تونید خیلی راحت حجم پارتیشن رو به کیلوبایت، مگابایت، گیگابایت و … مشخص کنید (مثل عکس زیر)
در نهایت با وارد کردن “w”، همه ی تغییراتی که ما اعمال کردیم روی دسک نوشته می شه.
۵. الان دیسک ما پارتیشن داره اما فایل سیستم نداره:
به زبان ساده، وظیفه مدیریت اطلاعات بر روی دیسم با فایل سیستمه. اینجا ما از فایل سیستم ext4 استفاده می کنیم.
$ mkfs.ext4 /dev/vdb1
۶. یک دایرکتوری انتخاب (ایجاد) کنید که دیسک را به آن مونت کنیم:
$ mkdir /mnt/NewDisk
۷. با مونت کردن () این دیسک به دایرکتوری انتخاب شده، دیگه این دیسک جزیی از سیستم شما می شه:
( این پایین می تونید پارتیشن ۴۰ گیگابایتی که ایجاد کردیمو ببینید)
$ mount /dev/vdb1 /mnt/NewDisk
۸. دیگه شما می تونید به راحتی از این فضا بر رو ی سیستم استفاده کنید:
با دستور زیر یک فایل بر روی این دیسک می سازیم.
$ touch newfile.txt
اگه از محتویات این دایرکتوری هم یک لیست بگیریم می بینید که فایل ساخته شده و ما بهش دسترسی داریم.
