چند روزی، شاید بیشتر، دقیقا چند از چند شروع می‌شود؟ مهم نیست.
چند روزی درگیر این/آن هستم که به او پیام دهم یا نه، نتیجه اگر چیزی جز پیام ندادن بود احتمالا اینجا این مطلب نوشته نمی‌شد.
کمی فکر کردم به این موضوع که چرا او؟! چه چیزی دارد که مرا اینگونه جذب کرده است؟ شاید بخاطر اینکه فقط او در دسترس من است؟ یا حداقل اینگونه فکر می‌کنم.
به دنبال هم صحبت گشتم و نبود، این هم نیست، به دنبال همراه بودم و باز ناکام ماندم چون هم راه هم نیست، پس چرا؟ عشق و قلب و ... ؟ این‌ها هیچ وقت برای من جواب نبودند.
پس مشکل کجاست؟ با فرار کردن بدتر شد پس باید فکر دیگری کرد، اگر دلیل دوست داشتنش را پیدا کنم بدون شک راحتتر می‌توانم از سرم بیرونش کنم. خیلی راحتتر. البته ظاهرش، خنده هایش، صحبت کردنش و نگاه کردن به اون چیزی فراتر از هرچیز دیگر است، واقعا اینگونه است؟ نمی‌دانم، فقط می‌دانم حتی جلوی دیده شدن بقیه را هم گرفته، کابوس شب های من شده.
خسته‌ام کمی خواب شاید مرهم باشد.
عکس ندارم.
