اینجا دختری معمولی پشت سیستم نشسته است و کلماتش را پشت سر هم ردیف می‌کند.
او نوشتن و کلماتش را بیشتر از هرچیز دیگری دوست دارد، لحظه هایی که می‌نویسد با خود و روحش تنهاست و صدای آواز روحش را می‌شنود که گاهی غمگین و گاهی شاد است.
روح او به سمفونی موسیقی زیبایی می‌ماند که احساساتش می‌نوازنند؛ غم ها، شادی ها و عشق هایش.
پشت سیستم و اکانت ویرگول شما چه کسی نشسته است؟ و چه چیزی می خواهد بگوید؟ برایم بنویسید، دوست دارم که بدانم و بخوانم :)
