روش‌های مختلفی برای جایگزینی ناحیه بی دندانی وجود دارد. به عنوان مثال:
ایمپلنت: در این روش، یک پیچ از فلزات سبک و تحمل زیاد (معمولاً تیتانیوم) در استخوان فک جایگذاری می‌شود، سپس به این پیچ یک پستی برده می‌شود که به دندان مصنوعی پیوند خواهد داد.
پل: در این روش، دو دندان همسایه با شکستگی‌های قابل قبول برای جایگزینی ناحیه بی دندانی تراشیده می‌شوند. سپس پل بر روی این دو دندان قرار داده می‌شود و دندان مصنوعی در محل ناحیه بی دندانی قرار می‌گیرد.
جراحی پلاکت: این روش برای جایگزینی ناحیه بی دندانی کوچک مناسب است. در این روش، پلاکت خونی برداشته می‌شود و در جایگاه ناحیه بی دندانی قرار داده می‌شود. سپس با استفاده از مواد غیر جذب پلاکت، پلاکت به زودی به سطح استخوان متصل می‌شود و فضای خالی به صورت طبیعی پر می‌شود.
در هر صورت، روش مناسب برای شما بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله میزان ناحیه بی دندانی، تعداد دندان‌های مجاور، سلامت بدن و تاریخچه پزشکی شما، هزینه و زمان درمان. بنابراین، بهتر است با دندانپزشک خود مشورت کنید تا بهترین روش برای شما را مشخص کنید.
روش های کاشت دندان ممکن است با توجه به نیاز و شرایط بیمار، متفاوت باشد. اما در کل، روش های کاشت دندان عبارتند از:
همه این روش های کاشت دندان به عنوان راه حل هایی کامل و طولانی مدت برای جایگزینی دندان های از دست رفته شناخته می شوند.
ایمپلنت دندانی قطعه ای از تیتانیوم یا مواد دیگر است که شبیه یک پیچ است. داخل فک جایی که ریشه دندان از دست رفته بود قرار می گیرد. با گذشت زمان، استخوان در اطراف ایمپلنت رشد می کند که به نگه داشتن آن در جای خود کمک می کند.
سپس یک دندان مصنوعی یا تاج به فلز متصل می شود تا شکاف دندان از دست رفته را پر کند. تاج به طور خاص ساخته شده است تا از نظر اندازه، شکل و رنگ شبیه دندان های دیگر باشد.
همچنین می توان از ایمپلنت دندان برای نگه داشتن بریج یا پروتزهای دندانی در جای خود استفاده کرد.
اگر یک یا چند دندان از دست رفته دارید، ایمپلنت دندان ممکن است گزینه مناسبی باشد اگر:
استخوان فک کاملاً رشد کرده و سالم داشته باشید
بیماری لثه ندارند
شرایطی ندارید که بر بهبود استخوان تأثیر بگذارد
دندانپزشک شما پس از بررس شرایط فکتان با شما صحبت خواهد کرد که آیا روش کاشت دندان برای شما مناسب است یا خیر.
ایمپلنت دندان معمولاً طی چند ماه و با یک سری عمل‌ها و آزمایش‌های جزئی انجام می‌شود.
ابتدا اسکن و عکس برداری با اشعه ایکس انجام می شود تا به دندانپزشک تصویر بسیار واضحی از محل قرار دادن ایمپلنت داده شود.
ایمپلنت دندان در یک عمل جزئی در استخوان فک قرار می گیرد. معمولاً به شما بی حسی تزریق میکنند تا در طول جراحی احساس درد نکنید.
در عرض چند ماه، استخوان اطراف ایمپلنت دندان رشد می کند.
هنگامی که ایمپلنت پایدار است، دندانپزشک پایه ای برای دندان یا دندان های جدید ایجاد می کند.
مدتی بعد، دندانپزشک قالبی از دهان را برای ساختن دندان یا دندان مصنوعی می گیرد.
در نهایت، دندان یا دندان مصنوعی به فونداسیون پیچ یا سیمان می شود.
این یک روند آهسته است، با تعداد زیادی مراجعه به دندانپزشک و احتمالاً برخی از سفرها برای انجام اسکن یا اشعه ایکس.
ایمپلنت دندانی به فک که ریشه دندان از دست رفته در آن قرار داشت، پیچ می‌شود.
پس از هر یک از عمل های جزئی، ممکن است کبودی، درد و تورم لثه ها و صورت داشته باشید. همچنین ممکن است مقداری خونریزی از لثه داشته باشید .
ممکن است پس از هر جراحی نیاز به خوردن غذاهای نرم داشته باشید تا محل کاشت دندان بهبود یابد.
هیچ مراقبت خاصی برای ایمپلنت دندان لازم نیست. احتمالاً به شما توصیه می شود که دندان های طبیعی و مصنوعی خود را با مسواک زدن و نخ دندان تمیز نگه دارید و به طور منظم معاینه دندانپزشکی داشته باشید.
کاشت ایمپلنت دندان معمولا موفقیت آمیز است. مشکلات نادر هستند اما عبارتند از:
جایگزینی برای ایمپلنت دندان، استفاده از دندان مصنوعی یا داشتن پل دندانی است . از مزایای ایمپلنت های دندانی این است که ظاهر و احساسی شبیه به دندان های خود شما دارند و کیفیت دندان های دیگر را فدا نمی کنند.
هزینه ایمپلنت دندان یک دغدغه است .
ایمپلنت دندان یک درمان تقریبا گران است – ممکن است میلیونها تومان هزینه داشته باشد. شما به عنوان دریافت کننده یک درمان ران حق دارید که تحقیقات لازم را با دندانپزشکان متعدد داشته باشید
