پس از فوت صادر کننده چک، از آنجا که صدور چک در زمان حیات و با اختیارصادر کننده انجام شده، بانک می‌تواند قبل از انحصار وراثت، وجه چک را به دارنده پرداخت کند.
وقتی صادر کننده چک فوت می‌کند، از آنجا که در زمان صدور چک آن شخص زنده بوده و این تصمیم با اختیار وی گرفته شده، بانک می‌تواند قبل از اینکه انحصار وراثت انجام شود، وجه چک را به دارنده پرداخت کند.
براساس قانون، چک نوشته‌ای است که صادر کننده، بوسیلهی آن کل یا قسمتی از وجهی را که در نزد بانک(محال علیه) دارد به دیگری واگذار می‌کند.
بر همین اساس چک را سندی تجاری میدانیم که قانون‌گذار به منظور سرعت بخشیدن به فعالیتهای تجاری، برای دارنده آن مزایایی را در نظر گرفته است.
طبق قانون، گاهی ممکن است چک در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله کرد صادر و یا با امضاء پشت آن به دیگری منتقل شود که به این کار در اصطلاح حقوقی ظهرنویسی گفته می‌شود.
هنگامی که صادر کننده چک در متن آن عبارت «به حواله‌کرد» را خط میزند، امکان پشت نویسی را از کسی که چک در وجه او صادر شده میگیرد. دریافت کننده هم با پذیرش چک موافقت خود را اعلام می‌کند.
با خط خوردن عبارت« به حواله کرد» به نظر می‌رسد که شخصیت دارنده چک برای صادر کننده چک مهم بوده و از این راه، نخواسته است وجه چک مزبور، توسط شخص دیگری دریافت شود، بنابراین در صورتیکه این گونه چک‌ها به دیگری منتقل شود، بانک می‌تواند از پرداخت وجه آن به غیر خودداری کند.
تمام موارد یاد شده در صورت فوت صادر کننده چک نیز اجرا می‌شود. بنابراین اگر صادر کننده چک فوت کند، بانک می‌تواند قبل از انحصار وراثت و قبل از تعیین ورثه و بررسی اموال متوفی وجه چک را به دارنده پرداخت کند، چرا که این تصمیم در زمان حیات وی گرفته شده است.
این اقدام حتی در زمانیکه چک مدتدار است و تاریخ سر رسید آن بعد از فوت صادر کننده است، صورت میگیرد.
ماده ۲۳۱ قانون امور حسبی در این مورد میگوید: بدهی‌های مدت دار (موجل) متوفی بعد از فوت او بهروز می‌شود.
جهت اطلاعات بیشتر و مشاوره با شماره 09128393740 تماس بگیرید.
