در قسمت قبلی زمین برای همه، چند راهکار برای حفظ محیط زیست و در عین حال لذت بردن از اون ارائه دادیم که اگر خوندین که چه خوب اما اگر نخوندین نگران نباشین اینجا به صورت مفصل تر در موردش صحبت می کنیم.
استفاده از کیسه های پارچه ای به جای کیسه های پلاستیکی:
امروزه با پیشرفت سریع تکنولوژی میزان تولید آلاینده های زیستی هم زیاد شده که یکی از مهمترین آلاینده ها کیسه های پلاستیکی هستن. چرا میگم یکی از مهمترین ها؟ چون پلاستیک در طبیعت بسته به شرایط جوی ممکنه 500 تا 700 سال طول بکشه که بصورت کامل بازیافت و جذب محیط بشه. پس استفاده از کیسه های پارچه ای مهمه چون به راحتی بازیافت میشه و در زمان کمتری جذب محیط میشه.
استفاده از ظروف تجدیدپذیر و چندبار مصرف:
با افزایش مصرف ظرف‌های پلاستیکی یک‌بارمصرف، محیط زیست بیش از پیش آسیب می‌بیند. ضمن اینکه استفاده از ظروف یکبار مصرف باعث افزایش حجم زباله میشه و زیبایی محیط زیست را از بین میبره.
جمع آوری زباله ها:
انسان به سختی مواد مختلف را از طبیعت به دست میاره و به آسانی بصورت زباله به اون برمیگردونه. این تولید زباله و جمع نکردنش میتونه عواقبی مثل آلودگی آب، آلودگی خاک، آلودگی هوا، تکثیر حشرات ناقل، تکثیر حیوانات موذی مثل موش و... داشته باشه که برای ادامه زندگی به ما آسیب میزنه.
تفکیک زباله:
با اینکه قول داده بودم با گفتم آمارهای عجیب خاطرتون رو مکدر نکنم اما مجبورم عرض کنم: با این که 70 درصد از زباله‌های ایران قابل بازیافت است، ما تنها 7 درصد آن را در مبدا تفکیک می‌کنیم. ما در اضافه کردن به 5000 تن زباله پلاستیک که روزانه به محل‌های دفن زباله ریخته می‌شود سهیم هستیم. حقیقت اینه که، دفن زباله شاید راهکاری مناسب به نظر بیایند، اما تنها کاری که می‌کنه پنهان کردن حقیقت است. زباله‌هایی که دفن میشوند چیزی حدود 10 میلیون متر مکعب شیرابه تولید می‌کنند . زباله‌های مایعی که شامل آلاینده‌هایی هستند که معمولا راه خود را به محیط زیست زیبای ایران پیدا می‌کنند.
پرهیز از اسراف:
پیامد مصرف گرایی، تخریب محیط زیست و از بین رفتن منابع زیست محیطی است. طبع افزون طلبی انسان که مهمترین پیامد اون اسراف هست باعث از بین رفتن منابع و موهبت های محیط زیست میشه. گذشت زمان نشون داده که نعمت های نهفته شده در زمین برای همه ساکنان زمین در دوره های مختلف کافیست به شرطی که مصرف گرایی بیش از حد به نابودی اونها منجر نشه.
حفظ پاکیزگی و صرفه جویی در مصرف آب:
همان طور که می دانیم منابع آب شیرین محدود هستند. زمین در مسیر گرم تر شدن قرار دارد، بنابراین میزان تبخیر هم بیشتر شده است. صرفه جویی در مصرف آب، هم از آلودگی آب رودخانه ها، دریاچه ها و دیگر منابع آبی پیشگیری می کند و هم موجب کاهش گازهای گلخانه ای می شود .
محافظت از پوشش گیاهی و درختان:
در گذشته نفوذ در پهنه جنگل ها، مراتع و پوشش گیاهی، قرن ها طول می کشید. اما متأسفانه در قرن حاضر نابودی محیط زیست با رشد جمعیت و پیشرفت صنایع و تکنولوژی در زمانی کمتر و با سرعت بیشتری به پیش میره.
امروزه آگاه کردن مردم از پیشامدهای آینده، یک وظیفه و مسئولیت اجتماعی است. چرا که تخریب محیط زیست علاوه بر ضرر و زیان برای نسل حاضر باعث کاهش ذخایر طبیعی برای نسل های آتی نیز خواهد شد و آن‌ها ما را به خاطر نابودی آنچه که حقشان بود مواخذه خواهند کرد. بیایید دست در دست هم با تغییر نگرش و سبک زندگی خود به جهانیان نشان دهیم که ایران نیز آگاه به اوضاع وخیم محیط زیست جهان می‌باشد.
علی انیسی/ داوطلب یاران عشق تهران3
