خداوندا با زبانی شکر می گویم که آفریده ی توست. حس طعم شیرین را نوک زبانم و تلخی را انتهای آن قرار دادی تا نعمت مزه هایت را بهتر حس کنم
و شاید برای اینکه بیاموزم خوشی هایم را پیشتر از تلخی هایم قرار دهم تا مایه ی خوبحالی خودم و دیگران باشم.
دستانی را برای شکر تو به سوی آسمان بلند می کنم که خلقت زیبای توست.
هر جزئی از آن از ناخن و آرنج و عصب تا خطوط سر انگشتان خلقت شگفت انگیز توست.
سرانگشتانی که امضا و مهر شخصی من است و در هیچ مخلوقی از ابتدای خلقت شبیه دیگری نبوده و در کتابت به این اعجاز چه زیبا اشاره فرمودی که همان ها را دوباره مثل اول برمیگردانی "ایحسب الانسان ان لن نجمع عظامه بلی قادرین ان نسوّیِ بنانه آیا انسان گمان کرد نمیتوانیم استخوانهایش را جمع کنیم( نه فقط آن ) بلکه قادریم دوباره سر انگشتانش را مثل اول بازسازی و سامان دهیم "
خداوندا با پایی قدم برمی دارم که هر قدمش شکری است برای این ستون استوار حرکاتم. مباد که فراموش کنم و در جهتی قدم بردارم که مسیر غیر توست.
پروردگارا وقتی چشمانم نعمت هایت را مشاهده می کند از دیدن این همه شگفتی قلبم به تپش می افتد و وجودم سراسر شکر و سپاسگزاری می شود . شکر برای چشم و برای قلبی که هر یک به تنهایی دنیایی شگفت از آفریده های توست.
خدایا با عقل و فطرتم تو را یاد میکنم عقلی که به جان آدمیان افاضه کردی و حجت و پیامبر توست و ذات آن را معصوم آفریدی ، قوام هر حجتی به اوست، همچنانکه ملاک تکلیف و ثواب و عقاب نیز به آن است. ایمان به خدا و آنچه بر آن مترتب است؛ چون تصدیق پیامبران و اعتقاد به آنها به واسطه ی عقل بر ما واجب می شود . حق از باطل، خیر از شر و خوبی و بدی و اخلاق خوب و شرافتمندانه به وسیله ی آن شناخته میشود.
خدایا شکر برای پیامبران و اولیایی که تمام زندگیشان را گذاشتند تا آنچه را از عقل بر ما پنهان مانده یادآوری کنند و ما را به سمت و سوی زندگی انسانی سوق دهند.
خدایا شکر برای خانواده ام و برای دوستانم که در مراتبی مختلف ، در ذهن و زبان و عمل در کنارم بوده اند.
شکر ؛ برای همراهان و هم فکرانی در یاران عشق که در کنارشان بذل مهر و عشق را در گستره ای جمعی و وسیع و عمیق تجربه می کنم.
شکر ؛ برای خلق فرشتگانی از همین مر م عادی چون نرگست در میان ما انسان ها که دیدنشان و شنیدن از آن ها ما را از دغل ها و دروغ ها و آلودگی ها دور می کند و در فضای پاک عشق و مهر سیر می دهد.
خدایا شکر برای حس مهربانی ، که بهترین هدیه ی تو به دلهای ماست.
پروردگارا شکر برای .. شکر برای.... شکر برای......
چه گویم که شکر خود پایه ای اصلی برای کمال است و توفیق به شکر، خود نعمتی است بزرگ که به ما عطا کردی.
پس هر نعمتی شکری دارد و هر شکری نعمتی است که خود شکری دارد.
از دست زبان که برآید
کز عهده ی شکرش
بنده همان به که ز تقصیر خویش
عذر به درگاه خدا آورد
