همیشه وقتی آدمهای خیر و خوب رو میدیدم احساس می‌کردم اوه چقدر سخته این کار ها!!! چجوری عضو این خیریه ها بشیم؟ کجا باید بریم؟ چیکار باید کنیم؟ چقدر باید پول داشته باشیم؟ و... انگاری یه مسیر سخت بود و نا ممکن بود.
تا اینکه با نرگس و بنیادش آشنا شدم دیگه محدودیت سن برای خیر شدن وجود نداشت، دیگه برای خیر شدن احتیاج به ساختن یک مدرسه و پول کلان نبود، دیگه نیاز نبود از این ور شهر بخوایم بریم اون ور شهر میتونستیم تو منطقه خودمون بهترین باشیم. خلاصه که با کمترین هزینه تونستم کمک کنم به ساخت خونه برای زلزله زده ها، به آزاد کردن پدر ها و مادرهایی زندانی، به درخت کاشتن تو کل ایران به ساخت هوتگ برای سیستان و بلوچستان عزیز و کلی کار خوب دیگه.
نرگس باعث شد کلی دوست خوب پیدا کنم کلی رفیق همراه و هم مسیر کلی بزرگ شدم دنیا رو با چشم دیگه ببینم و به یکی از آرزوهام که خدمت کردن به مردم ایران بود برسم.
مرسی که به دنیا اومدی و باعث شدی ایران بشه یه گوشه از بهشت تولدت مبارک نرگس من.
حانیه محمدی زاد/ داوطلب یاران عشق شهر تهران
