به نام خداوند مهر و مهربانی
پائیز که میاد، ناخودآگاه حس و حال آدم با آسمون ابری، هوای بارونی وخش خش برگهای افتاده روی زمین گره می خوره! آخه میگن که پائیز فصل عاشقیه!
ما هم که یاران عشق، حس و حال مون هم قوی تر! مهر رو خیلی خوب شروع کردیم. با یک جشن پائیزی و عاشقانه. سرمای روزهای سرد رو تبدیل کردیم به گرمای همدلی! بیشتر از بیست هزار نفر دل هاشون رو یکی کردند تا یک گوشه از سرزمین عزیزمون ایران، لبخند به لبان مردمش بیاد. البته نه! یک گوشه شاید حرف درستی نباشه! ما یاران عشقی ها، از گوشه گوشه این خاک با این همدلی لبخند به لبمون نشسته! آره این درست تره! فرقی نداشت پنج هزار تومن کمک کرده باشیم یا پنجاه هزارتومن! این جشن جشن مهر و مهربانی بود. لبخند! هم به لب من اومد، هم به لب تو و هم به لب اونی که همیشه ترس از غرق شدن داشت! واقعا چه لذتی و چه عاشقانه ای بالاتر از این که در کنار بیست هزار و چهارصدوهفتاد و هفت نفر احساس مفید بودن کنی، احساس کنی توام به سهم خود تونستی زندگی یک کودک رو نجات بدی، تونستی رفاه یک خانواده رو بیشتر کنی، تونستی عاشقی کنی. جشن مهر تونست هزینه ایمن سازی بیست هوتگ سیستان و بلوچستان رو تامین کنه! مونده هشتاد تا هوتگ دیگه! توی جشن آبان این عاشقی رو تکمیل می کنیم. من هستم تا آخرش، تا وقتی که اعلام بشه صدتا هوتگ ایمن شد. می دونم که شماها هم هستید.
همه با هم برای ایرانی همدل و عاشق
من یاران عشقم
علی دلجوان / داوطلب یاران عشق گروه تبریز
