یادش بخیر دوران مدرسه چه روزهای خوبی بود. دلمان کوچک بود و آرزوهایمانم کوچک ولی دنیایی از مهربانی در دل داشتیم.وقتی برای هم خاطره مینوشتیم انگار همه عاشق بودیم. همه شعرها را از بر بودیم. رفاقت انتها نداشت. از آن روزها سالها گذشته ولی هنوز هم شیرینی آن خاطرات به یادمان هست. جشن این ماه من را به آن زمان برد. دلم میخواهد تمام کودکان این سرزمین آن حس خوب را از مدرسه داشته باشند. کلاسشان گرم باشد و دلشان هم به عشق گرم گرم. بیاید با هم در ساختن خاطرات خوب سهیم باشیم.
سمانه مقدم/ داوطلب یاران عشق تهران2
