مفصل لگن یکی از بزرگترین مفاصل تحمل کننده وزن بدن است. استخوان ران (فمور) را به لگن متصل می کند و امکان خم شدن، اکستنشن، ابداکشن، اداکشن، چرخش داخلی و خارجی را فراهم می کند. هنگام راه رفتن، مفصل ران در هر مرحله تحت فشارهای مکرر قرار می گیرد. با گذشت زمان، این می تواند منجر به ساییدگی و آسیب به غضروف و سایر بافت های داخل مفصل شود. چندین علت شایع برای درد لگن وجود دارد که با راه رفتن رخ می دهد یا بدتر می شود.
استئوآرتریت یکی از شایع ترین علل درد لگن هنگام راه رفتن است. این شامل تجزیه تدریجی و فرسودگی غضروف داخل مفصل ران است. بدون بالشتک محافظ غضروف، استخوان ها به هم ساییده می شوند که باعث درد، سفتی و از دست دادن حرکت می شود. این وضعیت با فعالیت هایی مانند پیاده روی بدتر می شود.
یکی دیگر از منابع رایج درد لگن، پارگی لابرال است. لابروم حلقه ای از غضروف در اطراف لبه سوکت ران است که به عنوان مهر و موم برای مفصل گوی و کاسه عمل می کند. استرس مکرر ناشی از راه رفتن می تواند باعث پارگی های کوچک یا جدا شدن لابروم از استخوان شود. این باعث آشکار شدن استخوان و ایجاد درد می شود.
تاندونیت یا التهاب تاندون های اطراف لگن، یکی دیگر از علل بالقوه است. تاندون باند ایلیوتیبیال که به سمت بیرون ران کشیده می‌شود، در حین حرکت ران در حین راه رفتن، مستعد تحریک و سندرم «فشار دادن لگن» است. بورسیت، که التهاب کیسه‌های پر از مایع است که استخوان‌های لگن و تاندون‌ها را محو می‌کند، می‌تواند با راه رفتن نیز درد ایجاد کند.
رگ به رگ شدن، شکستگی و سایر صدمات به ساختارهای مفصل ران در اثر لغزش، افتادن یا فعالیت‌های شدید نیز ممکن است منجر به درد هنگام راه رفتن شود، زیرا وزن از طریق ناحیه آسیب‌دیده منتقل می‌شود. در برخی موارد، درد لگن ممکن است به دلیل مشکلاتی مانند مشکلات کمر درگیر ستون فقرات کمری یا مفاصل ساکروایلیاک باشد. مراجعه به پزشک می تواند به تشخیص علت زمینه ای کمک کند تا بتوان مناسب ترین برنامه درمانی را تهیه کرد.
برای پرسیدن سوال درباره درد در مفصل لگن خود و اطلاعات بیشتر میتوانید با متخصصین یارطب تماس بگیرید.
ببب
