خیلی از ما در دوران کودکی دچار مشکلاتی مثل عدم تمرکز بودیم و بارها به‌خاطر همین موضوع مورد سرزنش معلم و خانواده قرار گرفتیم. بعدها و در بزرگسالی این مشکل کمی تغییر چهره داد و در اشکال دیگری ظاهر شد. مثلا بی‌دلیل مدام دلمان شور می‌زد یا نمی‌توانستیم بر روی کتاب و یا پادکست موردعلاقه‌مان درست تمرکز کنیم و مدام باید برمی‌گشتیم عقب و مجدد شروع می‌کردیم و... در واقع نام این اختلال ADHD است.
درواقع ADHD مخفف عبارت Attention Deficit Hyperactivity Disorder به زبان انگلیسی است که در زبان روشن، واضح و شیرین فارسی خودمان می‌شود همان کمبود توجه و تمرکز و بیشفعالی!
یکی از علائم ADHD، عدم تمرکز است. به این معنا که ذهن مدام برای خودش در حال چرخ‌زدن است و از این طرف به آن طرف می‌دود!
علامت دوم بیشفعالی است. افرادی که مدام در حال تکان‌دادن دست و پای خود هستند و یا به قول قدیمی‌ها صندلی‌شان میخ دارد و نمی‌توانند یک‌جا بند شوند، تحمل ماندن در یک مکان ساکت مثل کتابخانه را ندارند و…. بیشفعالی در کودکان علائم مختلفی می‌تواند داشته باشد که در مقاله «علائم بیشفعالی در کودکان» می‌توانید اطلاعات کاملی درباره آن به دست آورید عدم مدیریت زمان به طوری‌که مدام کارها و مسئولیت‌های خیلی ساده را پشت گوش بیندازیم و تصور کنیم زمان زیادی برای انجام آن‌ها داریم و واقع‌بین نباشیم و همیشه دچار کمبود وقت شویم:(
بی‌نظمی و گم‌کردن وسایل شخصی به صورت پی‌درپی، تعداد خطاهای بالا در کارهای مدرسه، دانشگاه و محل کار و…. می‌توانند بخشی از نشانه‌های اختلال ADHD باشند.
اگر تا اینجا مقاله را مطالعه کردید و مدام با خودتان گفتید:«اا چقدر این علائم منم!» سریع نگران نشوید و برای خودتان نسخه نپیچید و عدم تمرکز و توجه‌تان را سرخود زیر شاخه ADHD نبرید! بهتر است به یک روان‌درمانگر حاذق مراجعه کنید و با پرکردن پرسشنامه‌های مربوط و آزمون‌های مختلف مطمئن شوید دچار ADHD هستید یا خیر!
