سلام
یه مدت نه چندان زیاده که دارم فکر میکنم برای اولین ویرگول چه بنویسم.
نه اینکه سوژه نباشه هااا برعکس سوژه بسی بسیار آمد اما افتاد مشکل هاااااا.
تو مدتی که بسی مشکلها افتاده جلو تایپ رو گرفته، نوشته های بقیه را میخونم از شعروشاعری،تاریخی، آموزش زبان و برنامه نویسی گرفته تا روشهای لاغری سریع دم عید و معجزه فلان خوراکی و فلان حرکت ورزشی و تحلیل های تخصصی از وقایع اجتماعی سیاسی و .....
هربار از نوشتن اولین ویرگول ناامید میشم (ویروسیی میشم) کتاب میخونم فقطم از آگاتا کریستی، نمیدونم چرا ولی هرکس تو مواقع سردرگمی یه جوری باید دوباره ریستارت میشه.
کلا از چی نوشتن یا چطور نوشتن و از همه بدتر چرا نوشتن بسی معظله.(اینم بگم «بسی» تیکه کلام منه)?
امروز روز خوبی نبود ،از معده درد بسی ناجوانمردانه ای که گرفتم شاکی نیستم ( بخاطر تک خوری ته دیگ سیب زمینی ،خودم رو لایق عذاب بسی عظیم میدونم که البته خدا به سرم آورد) ولی این کندی و قطعی اینترنت که به آیین و سنن سینه به سینه منتقل شده آنتن موبایل و شارژ باطری هروقت بهش نیاز مبرم و اساسی داری یهوووووییی تنهات میزاره چرا تمومی نداره ؟
تا باب انتقاد بازه از قیمت پراید هم یادی کنیم و کالاهای بسی اساسی و بهره بسی بالای بازپرداخت وام و بسی مشکلات ازدواج جوانان (الان یا دبیرستانیها یا میانسالان بفکر ازدواجن دیگه خبری از جوانان در شرف ازدواج نیست) و البته گل سر سبد سوژه های روز که قراره جای همه چیز و همه کس رو بگیره و الان تو بورس لایک و فالوور جمع کردنه
مورد عجیب ردصلاحیتها.
تا جو بسی سیاسی نشده یادی کنیم از بردهای بسی پیاپی لیورپول و بسی موفقیت یورگن کلوپ ?
من لیورپولی نیستم .
من پرسپولیسی هستم . و
بسی رمی نیز هستم .
