ما قرار بود تبدیل به آدم‌های بی مایه‌ای شویم. ما قرار بود تحت تأثیر پروپاگاندا و تبلیغات گسترده تبدیل به آدمهایی شویم که آنها می‌خواستند. ما کودکان ساده لوحی بودیم که نمی‌دانستیم در چه جهنمی زندگی می‌کنیم. نمی دانستیم در کنار چه آدم‌های پلیدی زندگی می‌کنیم. ما کور بودیم و قرار بود کور بمانیم. اما اینترنت تمام این معادلات را به هم زد. اینترنت چشم ما را به تمام تاریکی‌های اطرافمان باز کرد. اینترنت ما را از آن کودکان ساده لوح تبدیل به کسانی کرد که به زشتی‌ها آگاهی پیدا کردند و زیبایی را آرزو کردند و برای رسیدن به آن آرزو تلاش کردند. اینترنت تمام نقشه‌های آنها را نقش بر آب کرد. پروژه‌های آنها شکست خورد و ما تبدیل به آدمهایی که آنها می‌خواستند نشدیم. حالا انقدر اینترنت را قطع بکنید تا جر بخورید. مهم این است که ما را از دست دادید. مهم این است که ما که دیگر برده‌ی شما نیستیم.
